Muzeum historycznego miejsca

Tablica Tchorka umieszczone na fragmencie muru, upamiętniająca mieszkańców Woli zamordowanych podczas Rzezi Woli oraz podczas trwania Powstania Warszawskiego. W dzielnicy Wola jest bardzo dużo takich miejsc.

Bardzo ciekawe miejsce pełne historii, które robi ogromne wrażenie. Polecam zwiedzanie z przewodnikiem, koszt jest znikomy (30 zł za 4 osoby) a można naprawdę uzyskać wiele informacji i wejść do miejsc, które bez przewodnika są niedostępne.

Muzeum Zamkowe w Pszczynie jest wyjatkowe pod każdym względem. Piękne zbiory, cudowna architektura i położenie z jednej strony w centrum miasta, z drugiej wśród zieleni, starego ogromnego parku. Czas zwiedzania obiektu - ok. 1 h. Plecaki zostawiamy przy wejściu w szafkach. Wtorek jest dniem bezpłatnych wejściówek. W tym dniu bilety w ilości 10 szt. wydawane są co 10 minut do godz. 14.00. Zwiedzanie do godz.15.00. Przy okazji zwiedzania pałacu warto jest obejrzeć Stajnie, przejść się po parku, zajrzeć do Skansenu i Zagrody Żubrów. Wszystko mieści się mniej więcej w jednym miejscu, chociaż są to jednak na piechotę odległości.

Wspomnienia o rodzinnym mieście, a nigdy się nie złożyło być w muzeum. Przygoda fajna, trafiłam na miła niespodziankę, pod koniec pewien pan dał koncert na fortepianie. Są tam wystawy różnych prac twórczości, na górze historia z huty miedzi i życia z tym związanego. Byłam w sobotę, muzeum ma darmowe zwiedzanie.

Bardzo trudno ocenić mi to miejsce. Jestem niezmiennie wzruszona i poruszona jak tam jestem. Historię Kossakówki znam na pamięć. Tym bardziej z wielkim żalem i bólem patrzę na jej ruinę i nie mogę zrozumieć że taka perła niszczeje.

Daję 5 gwiazdek za potencjał tego miejsca. Mam takie marzenie i projekt, żeby zachować budynki okalające, a w środku wstawić 30 (co najmniej) piętrowy wieżowiec. Idealne miejsce na hotel, a niżej w historycznych budynkach - wspaniałe restauracje całodobowe. Tego nie ma w Warszawie

Ciekawe miejsce z wspaniałą legendą o klasztorze, który zapadł się pod ziemię na skutek grzesznego życia zakonników. W latach 60-tych była tu skocznia narciarska.

Muzem bardzo ciekawe, wiele eksponatów. Zachwycało mnie jak byłam dzieckiem i zachwyca teraz jako osobę dorosłą. Można podpytać panie z obsługi i dowiedzieć się wielu ciekawych szczegółów z życia malarza jak i o samym muzem. Panie bardzo miłe. Gwiazdka mniej za godziny otwarcia. Muzemum czynne tylko do 16 w środku wakacji. W ciągu ostatniego roku 3 razy próbowaliśmy odwiedzić muzeum, ale za każdym razym sie spóźnialiśmy. Raz nawet byliśmy 15.15 i ochroniarz nas nie wpuścił chociaz tłumaczyliśmy, ze opuścimy muzeum o 16 - że to nasza strata jeśli nie zdążymy wszystkiego obejrzeć. Kupując bilet w Gmachu Głównym MNK można wejść na ekspozycje stałe w pozostsłych muzeach (w tym do Matejki). Niestety są one wszystkie czynne do godz. 16!!!! Takze jest naprawdę mało czasu żeby zaliczyć chociaż 3 z nich - chcąc zwiedzić na spokojnie. Uważam, że muzea powinny być czynne conajmniej do 18. Kraków w końcu żyje z turystów, a wydaje sie jakby miał ich gdzieś. Co mi po tym, że na 1 bilet moge wejsc do 10 muzeów jak mam ma to tylko kilka godzin, a muzea rozproszone są w różnych częściach miasta.

Dom przy ul. Floriańskiej, w którym mieści się muzeum to dom, w którym Jan Matejko się urodził, mieszkał i umarł. To miejsce, gdzie jeden z najwybitniejszych malarzy europejskich drugiej połowy XIX wieku tworzył. Jego obrazy zdobywały najwyższe wyróżnienia na wystawach w Paryżu, Wiedniu czy Berlinie. Malarstwo Matejki pełniło szczególną rolę wobec Polaków pozbawionych w tamtych czasach swojego państwa. Matejko stał się wieszczem narodowym, przemawiając obrazem. Warto tu zboczyć, a i ceny nie są wygórowane.

Miejsce wywołuje we mnie mieszane uczucia. Przez ponad sto lat miejsce stoczniowego przemysłu. W pewnym okresie jedna z największych europejskich stoczni. Miejsce pracy dla tysięcy inżynierów, techników i robotników. Dzisiaj popadająca w ruinę dawna potęga zamieniana na miejsce rozrywki i jakiejś drobnej produkcji. Na razie 3 gwiazdki, bo zmiana przeznaczenia tego miejsca z wielkimi tradycjami stoczniowymi na miejsce nieprodukcyjne to wyzwanie czasowe i finansowe. Ale faktem jest że mimo paneli witających" i "szlaku" czasami można się pogubić w chaosie miejsc gdzie można wejść i gdzie kategorycznie nie."