Wojewódzki Szpital Specjalistyczny dla Nerwowo i Psychicznie Chorych SPZOZ w Ciborzu

Całodobowy oddział leczenia od uzależnień to porażka. Nie polecam.

Oddział leczenia uzależnień dla mężczyzn mimo przerwania terapii wspominam bardzo dobrze. Mam porównanie do innych ośrodków jako były pacjent i jako aspirujący pracownik tego sektora. Okoliczności przyrody super. Dające możliwość spotkania się samemu ze sobą i przemyślenie swojego życia. Warunki socjalne/bytowe jak na ośrodek NFZ na bardzo wysokim poziomie. Siłownia nieźle wyposażona. Regulamin - liberalny. Terapia pracą to maksymalnie 30 minut dziennie więc light. Terapeuci zaangażowani, stanowczy i umiejętnie dokręcający śrubę Kierownik. Jak ktoś chce zmienić swoje życie miejsce idealne. Jak ktoś nie chce zmiany to zawsze będzie narzekał, że trawa jest zbyt zielona a woda za mokra. Dziękuje za wszystko Cibórz !

W 100% Polecam oddział męski B parter mają dobre podejście do pacjentów lekarze i obsługa przyjemna niestety nie ma odwiedzin na dworze tylko na stołówce ale dobre i to

Na takim czymś musza spać pacjenci. Jedna wielka patologia. Może się teraz ktoś tym zainteresuje. A na pewno mój pelnomocnik

Nie będę wypowiadał się o całym szpitalu. Wypowiem się tylko o jednej Pani,która uważa się za lekarza,a raczej nim nie jest. Chodzi o Panią Danutę Marciniak - Wrotecką. Ta Pani wykazała się brakiem profesjonalizmu, empatii i kultury. Lekarz powinien nie tylko leczyć ale też wspierać pacjenta oraz jego bliskich. Ta Pani nie tylko nie leczyła ale też nie wspierała. Jej chamstwo i brak empatii przekroczyło wszystkie możliwe normy. Każdemu odradzam jakikolwiek kontakt z tą Panią, nie próbujcie wysyłać bliskich do tej Pani ani też nie próbujcie sami się u niej leczyć.

Obsługa chamska i bez serca a jedzenie dramat 5 minut po posiłku człowiek nadal glodny

Tragedia. Oddział detoksykacji (narkotyki) : jedyne co ma wspólnego ze szpitalem to łóżka i wyżywienie. Detoks powinien polegać na uzupełnianiu płynów, elektrolitow, wypłukiwaniu toksyn z organizmu a nie na spaniu 24h. Rozmowa z psychiatrą praktycznie zerowa. Dosłownie 5 pytań z niczym nie związanych. W ciągu dwóch dni nikt nie zapytał nawet jak się czuje. Jedzenie obrzydliwe, jak przespisz to jesz zimne. Przez epidemię koronawirusa zero odwiedzin. O wyjściu na zewnątrz można tylko pomarzyć. Jedyna rozrywka to wyjście na papierosa do palarni.. Byłam tam pierwszy i ostatni raz.

Wyjątkowe miejsce. Wyjątkowa opieka dla ludzi dla których często brak miejsca i zrozumienia w społeczeństwie. Personel pełen cierpliwości,zrozumienia, życzliwości i człowieczeństwa.

Będąc rodziną pacjenta z chorobą psychiczną i mając do czynienia z różnymi szpitalami psychiatrycznymi, również w dużych miastach w Polsce (niestety bardzo złe doświadczenia), muszę z czystym sumieniem przyznać, że szpital psychiatryczny w Ciborzu jest pierwszym, który wykazał się profesjonalizmem. Jestem bardzo pozytywnie zaskoczona Oddziałem Cm i bardzo empatycznym, a zarazem profesjonalnym personelem. Dla rodziny pacjenta jest to niecoenione, gdy wie że chory znajduje się wśród ludzi, którzy chcą pomóc, a nie pozbyć się trudnego chorego. Sam Ciborz jest ładną, przyjemną miejscowością. Ponadto znam także kilku innych chorych, którzy odbyli tam leczenie - nikt się nie skarżył. Mam nadzieję, że inne szpitale w Polsce zaczną brac przykład. Natomiast z uwagi na trudne czasy pandemii i oblężenie placówek ochrony zdrowia negatywni komentatorzy" powinni spróbować wykazać się zrozumieniem