Szpital Psychiatryczny im. J. Babińskiego

Trauma na całe życie. Jak pierwszy raz mnie tam przyjęli byłam w 0 oddziale. Były niemiłe komentarze od personelu takie jak „z takim czymś cię nikt nie pokocha, jaki ty pojedziesz na basen?” albo osoby które tam miały anoreksję tez dostawały komentarze jak „ogarnij się z tym jedzeniem”. Jedna z osób tez na tym samym oddziale maila problemy fizyczne po anoreksji a nie psychiczne, a personel w ogóle nie powstrzymywało się od o komentarzach o ciele i jedzeniu. Za każdym razem kiedy ktoś doznawał ataku paniki to personel to ignorował albo poprostu zamykał osobę w zamkniętym pokoju na kilka godzin bez picia lub wody albo pozwolenie wyjścia do toalety z personelem. (Jedna z dziewczyn na moim oddziale pukała czy może wyjść do toalety personel mówił ze za chwile po czym nie odpowiadali przez 3 godz aż wreszcie dopiero posłuchali kiedy dziewczyna mówiła ze nasika do kosza bo już nie może wytrzymać i nawet wtedy dopiero po godzinie pozwolili jej pójść do toalety) Słyszałam za ściana okropne krzyki i płacze błagającej o pomoc, nigdy tego nie zapomnę jak bardzo czułam się bezsilna ze nie mogłam pomoc tym osobom. Wiele ludzi mówiła ze ja jako pacjent więcej robiłam niż psychologowie lub lekarze tam ponieważ w ogóle nie interesowali się pacjentami ani rozmawianie z nimi.Doznałam większych szkód psychicznych jak tam byłam niż przed.

Polecam pawilon 10. Bardzo miły personel pielęgniarek, salowych oraz sanitariuszy. Lekarze też są bardzo mili i porozmawiają z tobą o wszystkim z uśmiechem na twarzy. Pozdrawiam Pana Szymona i inne osoby z dyżurki. Leżałem tam miesiąc i uważam że bardzo szybko mnie wyleczyli ponieważ po tygodniu czułem się już dobrze. Mam schizofrenie i jeśli miałbym polecić jakiś psychiatryk to właśnie ten - i nie słuchajcie komentarzy o pasach itd ponieważ niektórzy odwalają np. atakują innych i przez to są zapinani w pasy a nie że bez powodu. Kochanówka to najlepszy Łódzki szpital psychiatryczny. Polecam.

Oddział młodzieżowy to porażka. Zero rozmowy dziecka z lekarzem, mizerne rozmowy z psychologiem. Brak terapii grupowej, zajęciowej. Dzieci boją się mówić prawdę o tym co myślą i czują bo za złe emocje są zamykane z izolatce. Na tym oddziale leczy się strachem. Lekarze w biegu, nie ma z kim porozmawiać. Pielęgniarki obrażone bo są w pracy. Dramat.

Pan Zdzisio to złoty facet Nie zapomnę też o innych kochanych osobach z parsonelu od których dostawałem zawsze trochę cukru do ofsianki (To moja tajemnica ciiii)ale przyznajmy się nie ma tam dużo osób takich Jak Pan Zdzisio,Kamil czy Kochana Pani Halinka, poznałem tam dużo fajnych osób z pacjentów ale nic poza tym nie polecił bym tego miejsca nikomu

Nigdy więcejByłam w szpitalu na oddziale młodzieżowym trzymali mnie 1,5 miesiąca. Zero kontaktu z lekarzem trzeba było czekać conajmniej tydzień żeby porozmawiać. Pielęgniarki nie miłe jak się zgłosiło do nich myśli to one dawały najpierw melisę lub hydroksyzynke a jak to nie pomagało to w pasy. Izolatki za byle co było się zamkniętym na klucz i trzeba było pukać w drzwi żeby ktoś łaskawie otworzył , w tym czasie nie można było nawet na lekcje chodzić. Toaleta na końcu korytarza tragiczna grzyb na ścianie. Cały czas wszy na oddziale i nie było tygodnia bez nich. A największym żartem to było to ze jak byłeś w zerówce(izolatce) to z magazynu można było wziąć tylko 3 rzeczy nawet jakbyś miał umrzec z głodu bo jedzenie tragiczne. W zerówce nawet książek nie można było mieć nic dosłownie. 1 telefon na oddział na około 50 osób dodzwonić się to tragedia.NIE POLECAM NIKOMU NIE POMAGAJĄ TYLKO POGARSZAJĄ

Żenada, jedyna pomoc" jaką oferują to zamknięcie w izolatce

Daje 5 gwiazdek, ale nie ze względu na jedzenie tudzież inne czynniki. Daje 5 bo oddział na którym jestem to odział gdzie pielęgniarki robią więcej niż terapeuci. Przebywając tu mam opiekę naprawdę fenomenalną. Jest oczywiście troszkę eksperymentowania z lekami, ale dzięki temu wierze, w koniec moich myśli o eutanazji.Bardzo chętnie zaprosiłaby elity rządzące o przyjście na obiad, śniadanie lub kolacje. Nie mam pojęcia gdzie są pieniądze, które ZUS mi zabiera. Nie da się przeżyć bez rodziny lub pieniędzy. Tym aspektem czyli posiłkami jestem załamana. Reszta to tak naprawdę jak dla mnie fenomen.Pozdrawiam super pielęgniarki, ordynatora oraz lekarzy z 10E. Jeszcze będzie lepie. Dziękuje również Renacie i mojej psychoterapeutce Justynie. ♥️♥️♥️

lekarze się nie interesują tym, że pacjent obmacuje pacjentkę. Ogarnijcie lekarzy, psychologów, psychiatrów i terapeutów, inaczej będę zmuszona rozmawiać z kierownikiem.

Przestrzegam przed terapią uzależnień w WOLU zwolniono super terapeutkę i zniszczono pracę jaką włożyła w ludzi mnie osobiście w ciężkich nawrotach zawieszono w zajęciach grupowych

Masz problem? opłać pscyhiatre prywatnego, nigdy do takiego przybydku. Po roku mam koszmary 3 razy w tygodniu. Nie licząc dwóch osób, personel odczłowiecza jak w obozach koncentracyjnych za 3 rzeszy. Strzeźcie się, jakikolwiek problem macie. To miejsce tego nie rozwiążę a rana na duszy do końca życia pozostanie. Pozdrawiam serdecznie oddział C pawilon 8.