DOM SENIORA POD DĘBAMI

Moja babcia po zlamaniu reki trafila do tego domu czasowo. Polecam z czystym sumieniem. Nie mam zastrzezen ani do opieki medycznej ani pielegnacyjnej. Babcia jak na jej mozliwosci byla rehabilitowana i zachecana do udzialu w licznych atrakcjach dla pensjonariuszy.Bardzo dziekuje Paniom wlascicielkom za cieple przyjecie i paniom z obslugi za pomoc przy babci.

OMIJAĆ SZEROKIM ŁUKIEM!!!!!!. Jak najbardziej nie polecam. Dwa pampersy na dzień dla leżącego pensjonariusza bo tyle refunduje NFZ,i nie jest prawdą że było zgłaszane rodzinie że tych pampersów potrzebna jest większa ilość a gdy w końcu dowiedzieliśmy się jest taka potrzeba w tym samym dniu zostały one dostarczone. pomijanie z posiłkami nawet w obecności rodziny. Jak się człowiek nie upomni to nikt nie przyniesie. Dwie osoby do opieki na weekend do ponad 40 osob(informacja podana przez pielęgniarki) A co zrobić gdy ktoś z pensjonariuszy krzyczy ??? Najlepiej zamknąć go w kaplicy i mieć spokój. Jak wygląda rozmowa z dyrekcją tego ośrodka? Jak się wam opieka nie podoba to sobie pacjenta zabierzcie" SKANDAL!!!!!! Odnośnie wypowiedzenia umowy przez ośrodek to jest to prawda ale zostało to zrobione ponieważ nie mają państwo nic na usprawiedliwienie sytuacji zaistniałej z pozostawieniem pacjentki samej w kaplicy. I pytam gdzie jest empatia o której pani pisze???? Totalna znieczulica na ludzkie cierpienie!!!"

W osrodku przebywal rok czasu moj brat (57) po udarze mozgu. Dzieki codziennym (!) cwiczeniom nauczyl sie znow powoli chodzic, a bezwladna reka nabrala wiecej sprawnosci. Za to Paniom Rehabilitantkom bardzo serdecznie dziekuje! Wysylano mi filmiki , gdzie moglam zobaczyc postepy brata w rehabilitacji. Mozna zyczyc wszystkim niepelnosprawnym fizycznie, zeby dostali sie pod opieke tego oddzialu rehabilitacyjnego. Rowniez Dyrekcja Osrodka byla mi bardzo pomocna w sprawach administracyjnych. Za wszystko, co bylo mozliwe, jeszcze raz bardzo dziekuje!! I wszystkim, ktorzy tam pracuja i zmagaja sie z nielatwa codziennoscia, zycze zdrowia i duzo sil !

Mój teść przebywał w tym domu pod koniec swoich dni , kiedy już sama nie moglam sobie poradzić z leżącym dużym mężczyzną. Opiekunowie wiedzą o czym mowa. Byłam w tym osrodku codziennie i o różnych porach. Nikt nie wiedział czy przyjdę nastepnego dnia i kiedy. Dlatego mogę z całą pewnością powiedzieć że personel z empatią i bardzo sumiennie podchodzi do swoich pensjonariuszy. Leżącego przenos ono nawet na fotel tylo latego żeby urozmaicić mu monotonię. Mój teść nie miał odlezyn ,był umyty, przebrany,masowany. Dziękuję bardzo za opiekę lepszą niż mogłabym sama zapewnić.Musze jeszcze. dodać że po jego śmierci dostałam dużąpomoc i wsparcie ze strony personelu. Bardzo dziękuję i polecam.Czesława Kaczor

Moja opinia jest jak najbardziej adekwatna do warunków panujących w tym ośrodku... I nie byłaby ona tak niska gdyby faktycznie osrodek był w porządku.Co do pampersow oczywiście doskonale Pani o tym wie że nikt z państwa nie zgłosił że trzeba ich dokupić, a gdy taka informacja się pojawiła pampersy były dostarczone jeszcze tego samego dnia. Szkoda tylko że nie miał ich kto przebrać pacjentowi.Sprawa z pomijaniem posiłków i zostawianiem pacjentów w kaplicy bo tak jest wygodniej, również jest do sprawdzenia, przecież mają Państwo monitoring, nie mniej jednak nie można go sprawdzić, gdyż w chwili gdy pojawiają się kłopoty Pani właściciel informuje że monitoring jest dla niej i nie będzie go udostepniac"I nie wystawiam tej opinii złośliwe

Jakby się dało to ani jednej gwiazdki bym nie dała , fatalna opieka ,panie nie miłe i opryskliwe. Biorą kasę nie zawiadomo za co , smród niedozniesienia , Ludzie proszą się o pomoc a panie z wielką laską przychodzą po godzinie . Najlepiej omijać szerokim łukiem NIE POZDRAWIAM !!!!

Szczerze polecam. Rehabilitacja w ośrodku jest na najwyższym poziomie. Moja bliska osoba (79 lat) po ciężkiej hospitalizacji która była osobą leżącą została w ośrodku postawiona na nogi w bardzo krótkim czasie i wróciła do domu praktycznie samodzielna. Rehabilitantki - p. Anita i p. Ania to naprawdę profesjonalistki w swoim fachu. Inne aspekty pobytu takie jak: opieka, wyżywienie, warsztaty terapii zajęciowej i manualnej również oceniam pozytywnie.

Tragiczny los czeka kazdą osobe w takim domu. Nie ma wlasnego nic tylko cudze. Wśród obcych gdy na starosć, dzieckiem sie rodzisz w pieluchach i dzieckiem umierasz.Czy nie mamy obowiazku dać im tego co oni nam dali. Zycia troszczyli sie uczyli zmieniali pieluchy. Lepiej iśc na wygoda i oddac. Ciekawe czy dziecko male tez mozna oddac bo nas denerwuje wymaga opieki i troski. Przeciez jest tlumaczenie pozbyc sie bo preszkadza nam.

Polecam z całego serca Dom Seniora pod dębami, gdyż całe szefostwo i personel dbają o pensjonariuszy. Pracują tam bardzo solidne i empatyczne osoby , warunki są bardzo dobre bardzo smaczne jedzenie i rewelacyjna rehabilitacja. Osoby leżące od dwóch lat dzieki rehabilitacji wstają na własne nogi zaczynają chodzić a co lepsze i tańczyć na potańcówkach które są organizowane w tutejszym Domu Seniora. Sama ze względów losowych musiałam oddać pod opiekę Domu Seniora swoją babcię . Babcia przed przyjsciem tutaj nie chciała jesc ani myc się stroniła od ludzi i była bardzo wycofana po dwóch miesiącach pobytu babcia poprawiła o 300 procent swoja kondycję fizyczną i psychiczną. Świetnie komunikuję się z resztą pensjonariuszy doskonale orientuję się co do czasu i miejsca. Jeszcze raz zachęcam do korzystania z usług Domu Seniora i proszę nie sugerować się wyssanymi z palca opiniami! :)

Z całego serca pragnę podziękować wszystkim Państwu - szanownej dyrekcji, paniom pielęgniarkom, opiekunkom, rehabilitantkom oraz całemu personelowi domu Seniora za troskliwą opiekę nad moją mamą, Antoniną W. Dziękuję za profesjonalną pomoc, za wykwalifikowaną rehabilitację i domowe posiłki. Nade wszystko dziękuję za życzliwość, cierpliwość i okazywane serce. W szczególności chciałabym podziękować Pani Aleksandrze, która w trakcie pandemii umożliwiała mi rozmowy z mamą, a także podsyłała zdjęcia i filmiki. Jeszcze raz serdecznie dziękuję i życzę wszelkiej pomyślności w codziennym zawodowym trudzie. Danuta Rapacz z rodziną