Kościół pw. św. Stanisława Biskupa i Męczennika

Taką mszę pamiętam z czasów dzieciństwa. Celebrans nie wcina się w modlitwę ludu, a organista nie śpiewa dla siebie. Bez pośpiechu i z nabożeństwem. Mały kościół ale czuć w nim DŚ.

Bardzo ładny i zadbany, niestety w środku nie byłem…

Kościółek z klimatem i zacną historią obrazu Matki Bożej Elekcyjnej, która towarzyszyła elekcjom królów na wolskich polach. Księża są otwarci, mili i serdeczni a msze sprawowane sprawnie ale bez pośpiechu. Czuje się jak u siebie w domu bez zbędnej pompy i nadęcia. Każda wizyta tu daje mi spokój i ukojenie ducha.

Kościół jako budynek odnowiony. W środku nawet fajnie urzadzony choć ilość obrazów dodatkowych nieco za duża. Niestety to nie jest parafia z przed kilkunastu lat. Przydługie kazania, ogłoszenia i proboszcz który uwielbia wcinać swoje słowo (na początku mszy, na kazaniu, na ogłoszeniach i czasem jeszcze po błogosławieństwie- litości ile mozna?). Jako że jestem parafianka i mam najbliżej często tu bywam. Choć gdy moge staram sie bywać w innym miejscu. Nabożeństwo majowe czerwcowe czy październikowe zmieniają godziny. Majowe o 17.15 kończy się max 17.45 i trzeba czekać na msze o 18. Gdyby było beż przerw więcej osób by zostało w świątyni. Widać że msze odprawiane pod starsze osoby które śpią na mszach. Młodzi pochowani w kątach. Msza dla dzieci bez homilii dla i z udziałem dzieci. Ministrantów prawie nie ma. Organista mlody facet ale ciągle gra to samo, szkoda że nie uczymy się nowych pieśni. W jednym z kościołów przed KAŻDĄ Msza schodzi do wiernych organistka z gitarą i razem ćwiczą nowe pieśni. I ten śpiew słychać podczas liturgii. Tu tego brakuje. Wszechobecny i pstrykajacy palcami pan Andrzej który zawsze robi cyrk przy ołtarzu to już nawet brak słów. Śpiewane przez niego psalmy zawsze ale to zawsze sa w spowolnionym tempie co wcale nie brzmi ładnie i trudno mlodym tak dlugo wyciągać. Myśleli wszyscy że nowe bloki przyniosą nowych parafian niestety nie. A naszych często widać w sąsiedniej parafii św. Wojciecha. Ale niech każdy sam się przekona i oceni.

W tym miejscu spotkało mnie dużo dobra i łaski.

Bardzo ładny i zadbany niewielki kościół. Wieczorem efektownie podświetlony. Na terenie znajduje się pomnik Danuty Siedzikówny „Inki”. Na murze kościoła umiejscowiona jest tablica pamiątkowa poświęcona zamordowanym przez okupanta Polaków w obozie KL Warschau.

Nieduży kościół. Bywam tam jak jestem w Warszawie. Kazania głoszone przez księży tej parafii nie przesadnie długie jeśli idzie o ilość słów jednocześnie konkretne i zawierające dużo treści.

Akurat była komunia. Jest możliwość dostawienia krzesełek rozkładanych. Duży komfort. Kościółek nie jest wybitnie duży, ale przytulny. :)

Wyjątkowy kościół, który powstał w 1861 roku miałem zaszczyt odwiedzić przy okazji chrztu świętego w maju 2019. Ceremonia odbyła się bezproblemowo a uśmiech proboszczowi nie schodził z twarzy przez większą część czasu. Polecam