Baszta Siedmiu Płaszczy w Szczecinie

Jeden z bardziej charakterystycznych punktów Szczecina ze świetną legendą.

Można obejrzeć z zewnatrz. Do środka nie ma sensu wchodzić. Kawalek zabytkowych murów obronnych, który przed porośnięciem bluszczem bardzo efektownie wygladał i rzucał sie w oczy. Teraz nie można dostrzec nawet konturów budowli.

Z zewnątrz bardzo atrakcyjnie wygląda, piękny obiekt do fotografowania. W wewnątrz ma siedzibę prywatna firma.

Generalnie porażka, brak możliwości wejścia, obiekt porośnięte tłuszczem, może ma to swój urok. Ale sama atrakcja dużo na tym traci. Ponadto jakoś kiepsko oznaczona jest droga do niej.

Bardzo ciekawy zabytkowy obiekt. Aktualnie mury baszty okala bujna zieleń.

Piękna budowla. Dzięki uprzejmości właściciela można obejrzeć środek, który jest wspaniałe odrestaurowany.

Kiedyś dało się zwiedzać bo sam miałem to przyjemność ale tak się dba o zabytki że się sprzedaje pod biura ciekawe czy zamek w Krakowie jakiemuś BudDomowi kiedyś sprzedadzą bo ten tam zoo będzie chciał zrobic

Miesci się tam biuro nieruchomości więc średnie szansę za zwiedzanie wnetrz, sam budynek z zewnątrz bardzo ciekawy choć bliskość innych zabudowań mieszkalnych trochę przytłacza

Baszta Panieńska zwana też Basztą Siedmiu Płaszczy w Szczecinie, stojąca przy Zamku Książąt Pomorskich  to jedna z nielicznych pozostałości średniowiecznych obwarowań Szczecina, wokół których przebiegała fosa wodna. Mury te liczyły ponad 2,5 km i posiadały 4 bramy główne: Panieńską, Młyńską, Świętego Ducha oraz Passawską. Baszta zbudowana została na początku XIV wieku. Ma 9 m średnicy, wewnątrz ponad 3 m i posiada 3 kondygnacje. Do 1723 roku baszta służyła jako więzienie dla skazańców. Dziś jest to budowla zabytkowa, zdobiąca szczecińską Starówkę.Z basztą związana jest legenda. Pewnego razu książę Bogusław z dynastii Gryfitów postanowił wybrać się na pielgrzymkę do Ziemi Świętej. W tym celu zostało zakupione kosztowne sukno na szaty. Książę chciał by uszyto z niego siedem płaszczy a zadanie to zlecił nadwornemu krawcowi. Gdy jednak żona krawca zobaczyła tak piękny materiał, wymogła na mężu by ten uszył także coś dla niej. Krawiec nie chcąc robić jej przykrości skroił oszczędnie materiał dla księcia i uszył suknię dla żony.Pewnego dnia ktoś na zamku ujrzał żonę krawca w drogiej sukni i doniósł księciu. Ten rozzłościł się bardzo i wezwał do siebie krawca. Za karę umieścił krawca w baszcie, gdzie o chlebie i wodzie przez pół roku musiał szyć szaty dla dworu bez zapłaty. W tym czasie żona krawca zapoznała innego młodego szewca.Obecnie właścicielem jest biuro nieruchomości. Zwiedzanie możliwe tylko z zewnątrz.

Rodzice za młodu mnie tym straszyli. Niby powinnam powiedzieć, że im człowiek młodszy tym głupszy ale dalej jakieś ciarki mnie przechodzą jak na tą wieże patrzę.