Mazowieckie Centrum Neuropsychiatrii Sp. z o.o.

Jako pacjent nie polecam. Jedzenie po którym bolą brzuchy i dzieci wymiotują. Personel krzyczy i bije dzieci. Jedna łazienka na cały oddział i jeden prysznic gdzie cały oddział ma się wykąpać w 2/3 godziny. Daje dwie gwiazdki zamiast 1 za nauczycieli szkołę i salę plastyczną i tak zwanącichą terapie""

Super miejsce. Naprawdę pomagają. Na początku może się wydawać że jest słabło będąc na oddziale 0 ale później po przeniesieniu na odział b jest super. Mega mili ludzie zarówno pacjenci i lekarze. Cały dzień dostajesz możliwość atrakcji takich jak oglądanie filmów, granie w gry na konsoli, granie w karty, granie w gry planszowe. Mega polecam, chętnie wrócę.

Spędziłam rok na oddziale dziennym. Szpital uratował mi życie. Bardzo pomogła mi terpaia indywidualna i podejście nauczycieli w szkole przyszpitalnej. Bez tego meisjca nie ukończyłabym szkoły średniej przez swój wysoki poziom fobii społecznej.

Ogólnie pomocy za dobrej to nie dostaniesz na oddziale dziecięcym. Prawie cały personel nie powinien pracować z dziećmi. Więcej pomocy można było dostać od pacjentów niż opiekunów i lekarzy. Nie polecam, teraz boje się mówić o swoich problemach całkowicie.

Nie polecam. Byłam tam 4 tygodnie temu. My dzieci walczymy o swoje prawa pacjentów. Personel popychał nas, grozili nam fizyczną karą. JAK MAMY SIĘ TAM LECZYĆ? Niech oni się leczą po pierwsze. Nie traktują nas porówno . Jedyne wsparcie od kogo dostałam to od dzieci. Które miały w sobie nadzieje albo i nie. Które miały agresje, anoreksję , depresje , problemy z samookaleczeniem się.ogarnijcie się. Naprawdę dzwoniłam 3 razy do opiekuna praw pacjenta. Wszystko wiedzà. Mam nadzieje że szpital zostanie zamknięty a dzieciaki takie jak ja bezpieczne.

Personnel niby ok lekarze to jakiś żart miło się czas nawet spędzało z mojej strony zajęcia itp ale brak zaufania do lekarzy i wgl posiłki dobre zasady sztywne

Twarde, sztywne zasady. Dzieciom się nie spodoba. My jako rodzice jesteśmy zadowoleni, dostaliśmy fachową pomoc. Faktycznie kontakt z lekarzem czasami jest mocno ograniczony, ale jak to Nam powiedziano psychiatria nie lubi pośpiechu". Jeśli kochasz swoje dziecko i chcesz mu pomóc to dobrze trafiłeś. Jeśli jest Ci obojętne (widzieliśmy tam takie przypadki)to już szkoda mi twojego dziecka. Lekarze zrobią co mogą

Kiedys pracowal tam Pan Jacek, siostra Tamara i psycholog Aleksandra Burghard. Są tam jeszcze? Mozna ich jakos znalezc?Pani Dorotka podobno nie zyje, ale nie wiem czy to jest prawda.

Nie ma Wielkiej tragedii. Jest tylko tragedia opiekunowie krzyczą I lekceważą problemy. Pewna pielęgniarka pani Jolanta poniża, doprowadza dzieci do płaczu, a już na pewno nie pomaga. W pokojach często sprzątają. Jednak ja w ciągu 2 tygodni miałam może 2 rozmowy z psychologiem? O lekarza prowadzącego trzeba prosić to MOŻE przyjdzie. Smród w łazienkach.Ludzie są fani. Plusem bardzi dużym są różne zajęcia np. Cicha terapia ( robienie bransoletki z muliny ) sala plastyczna gdzie naprawdę jest wszystko (nawet Szydełko czy wypalarka do drewna!) jak ma się WPO(wyjścia pod opieką). Można codziennie wychodzić na 2 godzinny spacer z rodzicami. Czasami Opiekunowie zabierają nas na plac zabaw itp. Jednak samych problemów to nie wyleczy . Zapewne zamiast trafnej diagnozy dostaniesz diagnozę autyzmu . Ale jest lepiej niż na żwirkach

Szpital jednym słowem masakryczny. Prosząc się o lekarza dostaniesz odpowiedz że to nie jest koncert życzeń. Dostać się po lekarza wieczorem graniczy z cudem to miejsce powinno być już dawno zamknięte. Dzieci tam są wyzywane przez personel. Grzyb w łazience to masakra oddział 0 to jakiś żart. Jedynie wychowawcy są fajni rozumieją i wgl. Jednym słowem to jakiś żart.