Dom Samotnej Matki im. Stanisławy Leszczyńskiej

Przywiozłem dary ubranka dla małych dzieci które mieszkają tu że swoimi Matkami .Zostałem wpuszczony do środka bez problemu przez czarną zakonnicę i zostawiłem ubranka .Przed wejściem stoi sześciu Policjantów, myślałem że obiekt jest tak mocno chroniony .Oprócz Policjantów stoi zrozpaczony Ojciec który chciał swojemu synowi dać rowerek i ubrania, jednak jego czarne zakonnice nie chciały wpuścić ani odebrać od niego roweru dla syna .Ojciec wezwał Policję aby w Sądzie mieć dowód że nie może widzieć się z Synem bo Zakonnice mu to uniemożliwiają .Policja bezradna nie może nakazać czarnym Zakonnicą by wpuściły Ojca do Syna lub przyjęły od niego dary dla Syna .Policja stała tam około godziny i nie jeden Policjant a sześciu bo takie jest widzimisię czarnej Zakonnicy z krzyżykiem na piersi .Na załączonym zdjęciu kilku policjantów i zrozpaczony Ojciec.W drugiej części budynku Punkt Przejściowy dla Gości z Ukrainy tu nie ma Policji .Obsługa widząc mnie przez szybę machają do mnie abym wszedł do środka .Wchodzę i tu szok bo oni mnie pytają w czym mogą mi pomóc. Za stołem siedzi dwoje Żołnierzy z Obrony Terytorialnej w zielonych mundurach polowych z flagą Polski na ramieniu ,znają Ruski i Ukraiński ,w holu w kartonach dary,zabawki i wielki miś pluszowy dla Ukraińskich dzieci i żadnej czarnej Zakonnicy .W obu częściach budynku widziałem jednak zadbane uśmiechnięte ładnie ubrane dzieci Polskie i Ukraińskie .

Matki mają tam bezpieczny azyl. Czysto, miło, bezpiecznie. Wszyscy się znają, dzieci są beztroskie i zapominają o wcześniejszej traumie.

Życzę opiekunom dużo pomocnych osób.

Bo jest najlepszym miejscem dla dzieci i ich mam

Ja to powiem ze z boku to wszystko ładnie pięknie ale rzeczywistość jest inna a na ten temat niech wypowiedzą się dziewczyny które muszą tam być

Przyjazne człowiekowi miejsce. Gościnne i czyste. Siostry serducho mają dla każdego. Kaplica na miejscu.

Przytulne miejsce z zaangażowanym zespołem Sióstr. Warto wspomóc produktami dla małych dzieci.

Piekny budynek, wspaniała opieka.

Cudowna atmosfera tego miejsca sprawia, że chcesz pomagać!

Syn w ramach wolontariatu bawił się z dzieciakami z tej placówki. Ja byłem tylko obserwatorem. Wrażenia dotyczące DSM są OK bo wygląda na to że siostry które tam są panują nad sytuacją. Ale ogólnie bardzo dołujące doświadczenie. Życie jest jednak bardzo okrutne dla jednostek które nie umieją się dostosować i odnaleźć w dzisiejszej rzeczywistości.