Parafia pw. św. Andrzeja Apostoła

Polecam niedzielne msze sw o 18.00. Wspaniale glebokie slowo, cudowna oprawa i chor. Inny wymiar duchowosci.

Ładny kościół z ciekawą historią, niestety niedostępny poza godzinami mszy.

Zabytkowy kościół, parafianie zaangażowani. Duchowość i estetyka na dobrym poziomie.

Mam sentyment, bo to moja parafia z dzieciństwa. Przez wiele lat działo się tam dobrze, proboszcz działał aktywnie na rzecz dbania o remonty i renowację, był tam świetny wikariusz, ks. Piotr. Niestety aktualnie kościół niszczeje i fasada z zewnątrz prezentuje się bardzo kiepsko.

Ubóstwiam ten kościół za jego piękne wnętrze, za jego historię, za jego położenie w starej części Warszawy. Kościół został wybudowany ponad 250 lat. To jest historia mojego Miasta i mojej rodziny.I adore this church for its beautiful interior, for its history, for its location in the old part of Warsaw. The church was built over 250 years. This is the story of my city and my family.

Zabytek architektury wymaga renowacji. Figur, rzeźb i elewacji. W byłym rejonie getta Warszawskiego. Szkoda zmarnować tego typu zabytek.

Moja parafia - chrzciny, pierwsza komunia. Kościół piękny, ale nie byłem tam ze 40 lat. Nie zapomnę jednej zakonnicy o sadystycznych skłonnościach - terror na lekcjach religii, bicie, szarpanie za włosy, uszy... Jak ona się nazywała? Może ktoś pamięta?

Stary ładny w tradycyjnym stylu kościół. Niestety ciemny i nieogrzewany. Dlatego w okresie jesienno zimowym wizyta w kosciele nie jest przyjemnością.

kościół św. Karola Boromeusza parafii św. Andrzeja Apostoła. Zbudowany został w latach 1841-9 wg proj. Henryka Marconiego, z fundacji Klementyny z Sanguszków Małachowskiej. Ofiarowała ona 200.000 złp. Kamień węgielny złożono 18.08.1841 w trakcie mszy świętej. Po śmierci księżnej budowę wspomagał rząd. Była to świątynia wchodząca w skład parafii św. Andrzeja z pl. Teatralnego. Kościół jest wzorowany na rzymskim Santa Maria Maggiore, a stanął na miejscu pl. Pod Lwem, gdzie mieściło się targowisko. Wewnątrz i na zewnątrz umieszczono rzeźby polskich świętych i błogosławionych, wykonane przez Malińskiego i Kaufmana z płaskorzeźbami Hegla. Pierwszy raz wprowadzono do budowy żeliwo. Uczęszczali tu głównie wyrobnicy, terminatorzy i służba. W czasie zaborów odbywały się tu msze patriotyczne, upamiętniające śmierć Karola Levitoux w Cytadeli. Cały plac i kościół był iluminowany. W 1849 kościół konsekrowano, udział w tym wzięło aż trzech biskupów, a oprawę muzyczną napisał Elsner. W czasie wojny kościół nie został zniszczony, jednak hitlerowcy, cofając się z Warszawy 15.01.1945, wysadzili kaplice boczne i prezbiterium. W 1967 kościół odbudowano i dostawiono figury świętych w ścianach kościoła na zewnątrz. Dowcip głosił, że w środku było im ciasno, dlatego wyszli z niego. W prezbiterium wisi obraz Męczeństwo św. Andrzeja, pędzla Michaela Willmana.Figura Matki Boskiej Łaskawej. Powstała w 1889 z fundacji Salomei Lentzkiej. Figurę wykonał Andrzej Pruszyński w zakładzie Braci Łopieńskich.

Piękny kościół w zacisznej lokacji. Doskonale prezentuje się na środku deptaka. Doskonała architektura.