Schronisko PTTK Na Leskowcu

Do schroniska nie można wejść z psem. Pierwszy raz spotkałam się z taką sytuacją w schronisku poza Tatrami. Obsługa rodem z barów mlecznych w PRL. Człowiek czuje się w tym miejscu jak intruz. Kawa paskudna, ciasto z borówkami trąciło stęchlizną albo starą blachą.Duży taras jest szczelnie zabudowany plexi, co sprawia że już przy temperaturze ok 20 stopni nie da się tam wysiedzieć.Bardzo przykro, bo położenie schroniska jest cudowne. To miejsce zasługiwałoby na solidny lifting podejścia do turystyki.

Schronisko położone w pięknym miejscu. I to jego jedyny plus. Co z tego że widoki piękne, skoro nie można ich podziwiać, ponieważ całość tarasu jest zabudowana pleksi, która uniemożliwia napawanie się pełnią piękna okolicy. Co do jedzenia - zupy ponoć bardzo dobre, ale naleśników nie polecam. Ciasto smakowało jakby było z kartonu, a farsz zimny :/Schronisko nie akceptuje psów w pokojach, co jestem w stanie zaakceptować (z trudem, ale rozumiem, nie każdy lubi zwierzęta, a jako właściciele mają prawo odmówić). Ale najbardziej nas rozczarował fakt odmówienia możliwości prysznica za opłatą. Totalnie się tego nie spodziewaliśmy i byliśmy bardzo zawiedzeni (a to i tak delikatne określenie).

Niby wmiare ale schabowy wydaje się stary czuć jedynie panierke mięso twardeToalety to tragedia dziury w ktorych wszystko jest

Widać, że schronisko ma już swoje lata – kable prowadzone po ścianie, cieknące krany, podłogi dziurawe i przykryte linoleum, a ubikacje pozostawiają wiele do życzenia. Mimo to, uważam je za jedno z najlepszych schronisk. Materace bardzo wygodne, pokoje ciepłe, woda też ciepła, jedzenie pyszne. Całość utrzymana w takim PRL-owskim stylu, zwłaszcza to drewno na ścianach. Sprawia to wrażenie bardzo przytulne i naprawdę można odpocząć od rzeczywistości i poczuć się jak w górach.Luksusów nie ma, ale dla mnie to nie one są priorytetem w górach. W pokojach nie ma gniazdek, jest kilka na korytarzu. Na takie okazje noszę ze sobą krótki przedłużacz – ty się ładujesz i inni też mogą :) Schronisko jest na noc zamykane, ale można wyjść. Natomiast jak nocą po długiej wędrówce przychodzisz do schroniska, trzeba będzie dzwonić.Obsługa bardzo miła. Chwilę przed zamknięciem bufetu przyszli jeszcze turyści, którym powiedziała, że mogą się na spokojnie rozgościć i wykąpać, a ona przygotuje im potem obiad. Nam natomiast, mimo że bufet czynny od 9, Pani zrobiła śniadanie o 7.

Trudno nie ocenić na 5 gwiazdek jak się lubi takie miejsca. Niestety musiałem. Widoki piękne. Na miejscu można coś przekąsić i uzupełnić płyny. Jedyny minus to tak jak w każdym takim miejscu ceny napojów zupełnie oderwane od rzeczywistości. Sorry, ale wniesienie puszki piwa bezalkoholowego nawet na rękach na ten pagórek nie powinno koszotwac 11 zł...

Fajne miejsce na krótki spacer. Szybka obsługa w barze, zewnętrzny grill, ławki z pięknym widokiem. Bardzo malutki placyk zabaw obok schroniska. Mini piaskownica na jedno dziecko i huśtawka.

Mi się wszystko podobało,nocowałam,nienawistne komentarze odbieram jako chęć zepchnięcia winy na personal za swoją nieudolność,póki co w Polsce gotówka nie została wyeliminowana z obiegu a w schroniskach często brak zasięgu stad płatność gotówka odbieram jako normę,toalety znajdują się na dole w osobnym bydynku,panie z obsługi schroniska robia co mogą żeby goście byli zadowoleni.

Klasyczne schronisko PTTK. Budynek jak i teren wokół nie zachwyca. Jednak są tu widoki. Szlaki dojścia proste, idealne na wycieczkę z rodziną. W samym schronisku w weekend tłoczno. Jedzenie jak na takie miejsce przyzwoite.

Kiełbasa będzie jutro" już gonię

Świetne miejsce na odpoczynek. Schronisko bardzo blisko czerwonego szlaku (MSB), więc warto odbić. Pierogi z jagodami bardzo dobre, piwko odpowiednio schłodzone (i nie za drogie jak na warunki schroniskowe). Sporo ławek i stołów na zewnątrz, baardzo ładne widoki :)