Cerkiew św. Olgi

Ładnie odnowiona cerkiew, dobra i mocna wspólnota religijna pomagająca potrzebującym i wspierająca duchowo

Piekne miejsce, z ciekawa historia. Uwaga - można zwiedzać tylko w okolicach trwania mszy, czyli zaraz przed lub po, albo polecam uczestnictwo w nabożeństwie.

jeżeli lubisz obiekty sakralne to będziesz zadowolony.

Nie mogłem zwiedzić ze względu na porę, ale rozmowa z księżmi prawosławnymi przed cerkwią pozostawiła sympatyczne wspomnienie.

Świątynia dedykowana świętej Oldze, księżnej kijowskiej, babce św. Włodzimierza, który wprowadził chrześcijaństwo na Rusi, była przeznaczona dla dzieci z ochronki.Dziś nadal służy łódzkiej społeczności prawosławnej. Po remoncie wnętrze wygląda wspaniale, odnowiona została również elewacja świątyni.Cerkiew św. Olgi jest mało znana i prawie niewidoczna, choć jej cebulasty hełm informuje, co mieści się w tych murach. Świątynia wciśnięta między wysokie kamienice, w sąsiedztwie fabryki Schreera, stoi przy niewielkiej bocznej uliczce, która niegdyś nosiła imię patronki prawosławnego kościoła – była to ulica Olgińska. W 1921 roku świętą prawosławną zastąpił polski działacz oświatowy, pisarz i filozof pochodzenia… ormiańskiego, ksiądz Grzegorz Piramowicz. Ale cerkiew i wszystkie sąsiadujące z nią budynki przetrwały do dziś.Starania o zakup miejsca pod dom parafialny zaczęły się już w czasie budowy cerkwi św. Aleksandra Newskiego. W 1891 roku plac odstąpił parafii (zamieniając na inny teren) fabrykant Juliusz Konitzer. Budynek zaprojektował prawdopodobnie jeszcze Hilary Majewski, choć ta wysoka, dwupiętrowa kamienica w kształcie litery U, z frontem od ulicy Narutowicza 46, stanęła dopiero po śmierci architekta, w latach 1896-1897. Oprócz pomieszczeń kancelaryjnych i mieszkań duchownych były tam sale dla chóru, pokoje dla kantora, biura. Niemal jednocześnie budowano nieco mniejszy gmach przy ulicy Piramowicza 10. W 1895 roku otwarto w nim szkołę parafialną, a potem ochronkę dla prawosławnych sierot. W 1898 roku oddano połączoną z sierocińcem kaplicę św. Olgi. Kiedyś zarówno dom parafialny, jak i cerkiew oddzielał od ulicy wysoki parkan, dziś go nie ma, ale budynki wciąż należą do parafii. Oprócz kancelarii i mieszkań prawosławnego kleru są tam między innymi pokoje wynajmowane studentom łódzkich uczelni, którzy pochodzą zza wschodniej granicy.Jedne z nielicznych archiwalnych zdjęć pokazujących cerkiew św. Olgi i ulicę Piramowicza (dawniej Olgińską), pierwsze jeszcze z otaczającym teren parafii ozdobnym parkanem, następne już bez:Patronką cerkwi związanej z ochronką dla dzieci została św. Olga, a pośrednio także maleńka księżniczka, carówna Olga, pierworodna córka cara Mikołaja II i carycy Aleksandry Fiodorowny, wielka księżna imperium rosyjskiego, która przyszła na świat w 1895 roku. Zmarła 17 lipca 1918 roku rozstrzelana z całą rodziną Romanowów. Została świętą, ale oczywiście w końcu XIX stulecia łodzianie nie mogli przewidywać takiego scenariusza wydarzeń. Nadając cerkwi imię księżniczki, mieszkańcy przemysłowej Łodzi po raz kolejny składali hołd imperatorowi.

Świątynia znajduje się się przy ulicy Grzegorza Piramowicza 12.W 1896 rozpoczęto budowę ochronki dla prawosławnych dzieci. Tuż przy niej zbudowano dużą kaplicę. 16 października 1898 dokonano poświęcenia cerkwi pod wezwaniem św. Olgi.Projekt wykonany przez architekta miejskiego Franciszka Chełmińskiego.Cerkiew ta jest budynkiem jednonawowym, zbudowanym na planie prostokąta z prezbiterium. Elewacje podzielone zostały lizenami. Na osi świątyni znajduje się nakryta hełmem wieża, w której znajduje się wejście główne. Cebulasty hełm to jedyny element budynku mający związek z architekturą rosyjsko-bizantyjską. Do 1954 cerkiew stanowiła część sierocińca, przez który wchodziło się do świątyni. Ikona z wizerunkiem św. Olgi, księżnej kijowskiej, wisi po lewej stronie ołtarza.Świątynia znajduje się w odległości kilkuset metrów od soboru św. Aleksandra Newskiego.Cerkiew św. Olgi wpisano do rejestru zabytków 1 października 1980 pod nr A/277[1].

Bardzo zacne miejsce i mam nadzieję niedługo w końcu uda się załatwić uruchomienie ogrzewania.

Odwiedziłam przypadkiem, chciałam zwiedzić Sobór świętego Aleksandra Newskiego ale na furtce była kartka, że nabożeństwo odbędzie się w cerkwi świętej Olgi. Zdążyłam przed nabożeństwem, pozwolono mi zrobić zdjęcia. Krępowałam się zostać dłużej, żeby nie zakłócić wiernym modlitwy ale to było niesamowite przeżycie.

Cerkiew Aleksandra Newskiego jest obecnie w trakcie renowacji, a nabożeństwo odbyło się w cerkwi św. Olgi, która znajduje się w centralnej części miasta w dzielnicy Fabryczna. Wygląd kościoła z zewnątrz i wewnątrz jest bardzo piękny. Miał miłą obsługę. Można zbierać wodę święconą, kupić krzyż i postawić znicze. Teraz możemy tylko modlić się, aby Bóg pomógł nam odeprzeć i pokonać wroga. Bardzo mi się podobało i polecam spędzić czas na zwiedzaniu kościoła.

Obiekt niepozorny zachwyca swoim wnętrzem. Mniej złoceń niż w pobliskiego Aleksandra Newskiego, wystrój stonowany, a przez to bardziej swojski i mniej przytłaczający. Mała ilość światła tworzy niesamowity nastrój. W cerkwi organizowane są od czasu do czasu koncerty i wtedy jest okazja, żeby podziwiać ją w środku. Grunt pod budowę cerkwi przekazał jeden z łódzkich fabrykantów Juliusz Kunitzer. W świątyni regularnie odbywają się nabożeństwa, wszystkie informacje na stronie parafii pw. Św. Aleksandra Newskiego w Łodzi.