Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Zielonogórsko-Gorzowskiej w Gościkowie-Paradyżu

Piękne miejsce, profesjonalnie odrestaurowane. Prawdziwa perła na mapie Polski. Zabudowania po klasztorze cystersów zadbane, z pięknym ogrodem i starymi drzewami:olbrzymie kilkusetletnie platany sadzone prawdopodobnie rękami cystersów oraz wielkie jawory. Od zachodniej strony mała winnicą. Sanktuarium-Kościół pw św. Marcina i Matki Boskiej ze wspaniałym barokowym ołtarzem, bogate stalle, organy. Wiele ciekawych obrazów, a przede wszystkim cudowny obraz Matki Boskiej, który cały czas czeka na koronację (uroczystość nie odbyła się z powodu pandemii). W podłodze kilka wejść do krypt w których spoczywają nie tylko duchowni, ale także zasłużeni dla klasztoru. Cały obiekt jest ogrodzony, po obiekcie oprowadza Pan z portierni i opowiada historię klasztoru oraz pokazuje najciekawsze zabytki

Bardzo fajne miejsce. Można trafić czasem na koncerty.

Piękne miejsce !!!Serce diecezji, gdzie młodzi chłopacy przygotowują się do przyjęcia sakramentu święceń. Miejsce gdzie warto przyjechać. Niezwykle zabytki, wypieki ogród gdzie można pospacerować, boisko do gry w piłkę nożną, wiele jabłoni, drzewek... Świetna atmosfera :-) :-) :-)

Przepiękny park oraz kościół, warto wcześniej umówić się z przewodnikiem (klerykiem) na zwiedzenie i posłuchać o historii tego miejsca.Polecam !

Zespół klasztorny opactwa cysterskiego w Gościkowie-Paradyżu – pocysterski barokowy zespół klasztorny z kościołem Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny i św. Marcina położony w Gościkowie w Wielkopolsce, administracyjnie w województwie lubuskim w gminie Świebodzin przy drodze łączącej Zieloną Górę z Gorzowem Wielkopolskim. Część miejscowości, w której znajduje się opactwo zachowała starą nazwę Paradyż pochodzącą od sformułowania Paradisus Sanctae Mariae czyli Raj Matki Bożej, która była nazwą nadaną miejscowości po przybyciu do niej cystersów.Jest to największe i najlepiej zachowane założenie klasztorne w województwie lubuskim, obecnie siedziba Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Zielonogórsko-Gorzowskiej będącego jednocześnie filią Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Szczecińskiego oraz Muzeum Paradyskiego.Powstanie i rozwój klasztoruPoczątki cystersów w Gościkowie związane są z postacią Mikołaja Bronisza herbu Wieniawa, wojewody poznańskiego, który za zgodą biskupa poznańskiego Pawła i księcia Władysława Odonica w 1230 ufundował w Gościkowie klasztor, z przeznaczeniem na osadzenie w nim cystersów, którym Bronisz nadał jako uposażenie dziewięć wsi ze swoich dóbr rodowych. Pierwsi zakonnicy przybyli do Gościkowa około 1236 z położonego w Brandenburgii Lehnina, przez co klasztor stał się filia pośrednią opactwa Morimond. Cystersi osiedli w drewnianym klasztorze położonym nad rzeką Paklicą poza właściwą wsią Gościkowo. Cystersi po przybyciu zmienili, zgodnie ze zwyczajem nazwę miejscowości na Paradisus Sanctae Mariae czyli Raj Matki Bożej, co później po spolszczeniu otrzymało formę Paradyż. Nazwa ta dotrwała, jako określenie lokalizacji klasztoru do czasów współczesnych.Majątek opactwa sukcesywnie się powiększał, zarówno dzięki działalności gospodarczej mnichów, jak i dzięki wielu darowiznom i przywilejom. Wśród tych ostatnich był na przykład immunitet sądowy, który cystersi otrzymali od Bolesława Pobożnego i Przemysła I. Pod koniec XIII wieku dobra ziemskie opactwa obejmowały obszar ponad 16 tys. hektarów.Około 1270-1290 w Paradyżu rozpoczęto budowę świątyni. Trwała ona ponad sto lat. Kościół wznoszony był w stylu gotyckim, w pierwotnym założeniu na planie krzyża, jednak po ukończeniu naw i części transeptu świątynię skrócono zamurowując wschodnie arkady międzynawowe. Poświęcenie kościoła odbyło się w 1397. Otrzymał on, jak większość świątyń cysterskich, wezwanie Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny oraz św. Marcina.O szybkim rozwoju opactwa i jego dochodów świadczy założenie już około 1280 pierwszej filii opactwa w Wieleniu (po translokacji opactwo to funkcjonowało w Przemęcie). Założenie filii świadczyło też o szybkim wzroście liczby mnichów w paradyskim klasztorze. Umieli oni zaskarbić sobie przychylność wszystkich władców ziem, na których działali, od Władysława Odonica aż do Henryka głogowskiego i Władysława Łokietka.Intensywny rozwój opactwa trwał do końca XIV wieku, natomiast wiek XV był okresem rozwoju kulturalnego i intelektualnego opactwa. W opactwie zgromadzono księgozbiór, zaliczany do najliczniejszych w Polsce. Z tego okresu z paradyskiego opactwa wywodził się najwybitniejszy z ówczesnych cystersów, Jakub z Paradyża, autor kilkudziesięciu prac z zakresu mistyki, ascetyki, reformy kościelnej.(Żródło: Wikipedia)

Miejsce przepiękne - pocysterskie opactwo Paradyż. Od października 2020 r. nie ma tu już formacji kleryków, która została przeniesiona do Gorzowa Wlkp.

Obiekt dziwnie niesostępny a Pan przy furcie z ochotą zniechęca turystów.Miejsce polecane we wszelkich przewodnikach jako winnica, zaliczony do Lubuskiego Szlaku Wina i Miodu, a turysty się nie szanuje. Wejście możliwe tylko z obowiązkowym zwiedzaniem kościoła. Jeśli szukasz winnicy to omiń to miejsce. Nie polecam.

Miejsce z piękną historią i architekturą. Gotyk z wyposażeniem barokowym.Tytularnie jest to jeszcze seminarium. Alumnów już nie ma. Teraz to jest ośrodek rekolekcyjny, oazowy, a nawet hotelowy.

Z zewnątrz super wygląda. Szkoda że to teren Watykanu.