Kościół św. Marka Ewangelisty w Poznaniu

No ogulnie to ujdzie w tłoku ale najcudowniejszy to on nie jest. Jeśli chodzi o mszę i ich prowadzenie to nudne jak zawsze w każdym kościele nie tylko w Poznaniu ale i w całej Polsce. Ciekawie umiejscowiony pomiędzy osiedlem, boiskiem a parkiem

Nie wypowiadam się nt. jakości „obsługi”, ale wizualnie ten kościół jest moim zdaniem jednym z najgorszych w mieście. Nie najwyższych lotów architektura (warto zauważyć, że większość kościołów p. Holasa jest na jedno kopyto: albo rotundy albo pseudogóralskie chaty albo połączenie jednego i drugiego), tandetna jakość budowy oraz realizacja wielu spraw metodą „gospodarską” dają rezultaty: na ścianach widać linie od przemarzającej zaprawy, sufit budzi skojarzenia z jakimś mieszkaniem z późnych lat 80. itp. Gwoździem do trumny jest mocno niewyraźna wymowa proboszcza (a może to kwestia złego sprzętu?).Na duży plus trzeba zaliczyć, że to wspaniały skromny człowiek, który stara się żyć na takim poziomie, jak jego parafianie. W kościele nieraz można spotkać zupełnie przyzwoitego organistę, jednak mam wrażenie, że różnie z tym bywa (jest chyba spora rotacja).

Powoli ten kościół zaczyna wyglądać na zadbany. Długo zajęło Proboszczowi jego wykończenia. Może dlatego że mała parafia i mało datków. Zima jest zimno. Ale warto w takim wnętrzu wsiąść ślub.

Kościół o ciekawej archtekturze blisko mieszkańców. Zimą w ciagu tygodnia Eucharystia odbywaja sie w wewnętrznej kaplicy w niedziele w Kosciele.

Nigdy nie byłem w gorszym kościele.Ławki są zimne, można się bardzo szybko przeziębić.W kościele pełno pajęczyn.Ściany już dawno przebiły zarysy pustaków czy też cegieł.To bardzo dziwne, bo parafia bardzo duża i tacka też nie najmniejsza.Niestety - widać to po plebani, a nie po wnętrzu kościoła.Lubię skromny wystrój, ale tutaj to bardziej podejście w stylu wybudować i zostawić".Co do księży czy organisty - wszystko okej."

Proponuje aby w tym miejscu powstała biblioteka :)

Należałam do tej parafii wiele, wiele lat temu, jeszcze od samych początków jej istnienia aż do 2002 roku, gdy wyprowadziłam się z osiedla ale i tak nazywam ją moją parafią"..Pamiętam jak proboszcz Marian odprawiał Msze św. pod daszkiem

Wspaniały proboszcz i inni księża. Zawsze otwarci dla parafian. Dużo się dzieje. Kościół odmalowany, kaplica otwarta 7 dni w tygodniu.

Na 4 Księży prowadzących mszę i zbliżając się do wiernych- żaden nie miał maseczki. Jeżeli nie dbają o siebie- Ok. ale jak można narażać wiernych- głównie starsze osoby? Nie dziwię się że tyle osób odwraca się od Kościoła widząc bezmyślne zachowania wśród ‚autprytetów’

Jasny, czysty oraz sprawna, piękna liturgia. To ważne też ale nie po to idzie się do kościoła