Kościół MB Szkaplerznej w Tarnowie

Miejsce do którego chce się wracać. Kościół z duszą, choć maleńki to ma wielkie znaczenie wśród kościołów gigantów z zimnymi wnętrzami. Tu jest cieplej, spokojniej... Przy upałach spokojnie można się ochłodzić, bo wokół wysokie drzewa. Z technicznych rzeczy :Konfesjonał dający poczucie dyskrecji, co w tak małych kościołach jest rzadkością. Nagłośnienie wewnętrzne dobre.

Mega klimat, zdecydowanie warto odwiedzić tym bardziej że kościół jest cały czas otwarty. Po wejściu dosłownie czuć" zapach drewna."

Cudowny kościółek, świetnie odnowiony. Ze wspaniałym otoczeniem i niepowtarzalną atmosferą.

Kościół wzniesiono przed 1458 r. Jest jednym z najstarszych drewnianych kościołów w Małopolsce. Słupowa wieża z izbicą, nakryta baniastym hełmem z latarnią, dobudowana została w 1910 r. We wnętrzu, płaskie stropy z zaskrzynieniami (w nawie) pokrywa polichromia z lat 30. XX w., dzieło Tadeusza Terleckiego. Na północnej ścianie prezbiterium resztki późnorenesansowej polichromii ornamentalnej z XVI–XVII w. Rokokowy ołtarz główny pochodzi z 2 poł. XVIII w., w jego środkowym polu znajduje się słynący łaskami obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem z XVI w. Warto wstąpić.

W lipcu tygodniowy odpust, Msze św. skupiają przede wszystkim osoby 50+.

Drewniany kościół pw. Najświętszej Marii Panny Wniebowziętej jest jednym z wielu obiektów tego typu wchodzących w skład tzw. szlaku architektury drewnianej. To budowla jednonawowa o konstrukcji zrębowej, perełka architektoniczna i religijna Tarnowa.Historia powstania kościoła nie jest do końca dobrze znana. Prawdopodobnie został wzniesiony w 1458 roku przez 6 rolników z Przedmieścia Większego. Możliwe, że do budowy wykorzystano materiał z rozbieranego parafialnego kościoła, stojącego na miejscu obecnej katedry. Świątynia konsekrowana był w 1462 roku przez kardynałów Mikołaja i Izydora. Początkowo kościółek poświęcony był Matce Bożej Wniebowziętej.

Zabytek zaskakujący w tym miejscu, śliczny mały kościółek, koniecznie trzeba zajrzeć.

Z zewnątrz wygląda naprawdę pięknie, ale do środka nie udało nam się dostać - pomimo, iż był to dzień powszedni, przed zachodem Słońca w porze zimowej, obiekt (a właściwie cała posesja) był zamknięty. Szkoda.

Kościół z zewnątrz bardzo ładnie się prezentuje! Nie da się przejść koło niego obojętnie :)W środku niestety było bardzo ciemno, więc trudno mi powiedzieć co się tam znajdowało i jak wyglądał od, środka

Jeden z piękniejszych drewnianych kościołów jakie widziałem.