Stok Zachodni

Ładny widok na okolicę.

Łagodny początek przejażdżki nie zdradza nieuchronnego dramatu - uśpiona dosyć leniwym pierwszym odcinkiem czujność w wielu przypadkach zawodzi prowadząc przerażonych delikwentów wprost na nieodległe manowce. Moment, w którym kończy się ziemia pod stopami wywołuje grozę na twarzach wciąż nie mogących uwierzyć, że to się dzieje naprawdę. Ci, którym nie braknie odwagi, zaciskają co trzeba i nim rozewrą powieki są już na dole. Nagrodą za opanowanie rozedrganych kończyn dolnych jest nie tylko adrenalinowo-dopaminowy wystrzał lecz również dojazd do stacji wyciągu krzesełkowego bez konieczności odpinania sprzętu, gdyż ostatni odcinek jest praktycznie płaski. Mniej wprawni jeźcy, muszą szukać alternatywnych metod dotarcia do bramek. Zwykle środkowa część najstromszej części świeci lodem, co dodatkowo podnosi poprzeczkę, szczególnie wśród wszystkich najmniej spodziewających się tego typu atrakcji. Pięć gwiazdek mimo wszystko.