Sztolnie Kowary Kopalnia Liczyrzepa

Super sprawa, kawał ciekawych informacji od Pana Krzysztofa przewodnika.Serdeczne pozdrowienia dla przesympatycznej Pani od kamyczków:) na miejscu, oraz bardzo miłego Pana młodego przewodnika . Duża buźka .Zdzisław

Sztolnia liczyrzepa to podziemna trasa turystyczna wchodząca w głąb góry jest to hitoria polskiego uranu jest też wystawa minerałów po której oprowadza i opowiada pani przewodnik która zna historie tego miejsca są też inscenizacje polecam zwiedzić

Do dawnej kopalni uranu wchodzi się na około godzinę. Do przejścia jest pond kilometr. Jest szeroko i przewiewnie, warto się odpowiednio ubrać. Jest tematyczny pokaz laserowy (nie dla epileptyków), inscenizacja wybuchu, różne ciekawie przygotowane ekspozycje.Parking jest trochę daleko od wejścia, ale na upartego można podjechać pod to wejście wąziuteńką leśną drogą.

Zdecydowanie warto się tam wybrać, bo po prostu miejsce jest ciekawe.Moja wycieczka trwała około 1 godziny i 30 minut.Odcinam gwiazdkę, bo przewodnik był nieprzyjemny. Rozumiem, że ciągle się powtarza i męczy go to... ale nie słychać dobrze, gdy jest się na końcu, a z przodu marudzą dzieci... poza tym, to jego praca.Dodatkowo, brakowało mi zarządzania grupą. Tylko raz zadbał o to, by każdy miał czas i możliwość popatrzeć. Większość punktów była bardzo długo widoczna dla tych z przodu (przez cały wykład), a ci z tyłu mieli tylko chwilkę, gdy ci z przodu przemieszczali się do kolejnego punktu.Niemniej jednak, dla tego wszystkiego, co widziałam, warto.

Świetne miejsce, miłośnicy kamieni znajdą tu dla siebie sporo ciekawostek i eksponatów. Na uwagę zasługuje gablota ze szkłem uranowym. Bez ciepłej bluzy i w krótkich spodenkach, nie polecam - zwyczajnie jest tam zimno i wilgotno. Mapy google prowadzą na darmowy parking, ale bez problemu można dojechać pod samą sztolnię. Trzeba minąć po lewej parking, kasę i skręcić w lewo pod górę. Jest tam sporo miejsc parkingowych przy hotelu. (Piesza trasa do kopalni ma 480m jest bardzo ładna, ale dość stroma). Na górze kasa też jest, więc można śmiało nabyć tam bilet. Dla miłośników magnesów, takowych nie da się tam nabyć.

Dajna atrakcją warto zobaczyć dzieci były zachwycone tylko zimno trzeba być ubranym na długi rękaw mimo lata temp. około 10°C i wilgotno 95%

Zaparkowaliśmy na parkingu na dole, nie podjeżdżalismy pod hotel. Tam też kupiliśmy bilety. Okazało się,że już nie możemy wejść z grupą o godz 12, bo jest za dużo osób. Sympatyczna Pani z kas od razu spytała,czy mamy coś ciepłego do ubrania, uprzedzając,że tam jest 8-10 stopni.Na szczęście, wejście było co pół godziny,a nie, jak czytałam w Internecie, co godzinę.Mimo że na dworze upał, my byliśmy przygotowani. Jestem zmarzluchem,więc dla mnie 2 długie rękawki , to i tak było mało. Polecam rękawiczki dla takich, co szybko marzną. Chociaż muszę przyznać,że byli i tacy, co wytrzymali tam godzinę czasu w krótkich rękawach i spodenkach.Trasa ma 1200 m. Pan przewodnik ciekawie opowiadał o tym miejscu. Uważam jednak,że lepsza byłaby rezerwacja na konkretne godziny i z mniej licznymi grupami. Nas było dość dużo ( niedziela, weekend, pokaźna grupa motocyklistów i kilka rodzin). To sprawiało,że nie wszyscy widzieli gabloty,czy eksponaty, o których opowiadał przewodnik. I mimo,że jak ktoś jest fair, to podejdzie, obejrzy i odsunie się od wystawy,żeby pozostali mogli skorzystać, to i tak zawsze ktoś zostaje na końcu i w pośpiechu ogląda to,co inni zobaczyli już wcześniej.Ciekawy pokaz laserowy z doskonale dobraną muzyką oraz gablota ze szkłem podświetlana UV.Polecam, choć przyznaję,że koszt 40 zł od osoby to dosyć wygórowana cena.

Sama atrakcja bardzo droga w porównaniu z tym co oferuje, przewodnik starszy siwy pan bardzo chamski, rzucał niemiłe uwagi jak tylko ktokolwiek o coś spytał, kazał nie przerywać, do niepełnosprawnej Pani najpierw rzucił się dlaczego nie kupili biletów na dole. Dopiero jak mąż niepełnosprawnej Pani powiedział, że żona nie byłaby w stanie podejść pod górę kazał im kupić bilet obok. Bardzo pośpiesznie prowadził po obiekcie, seplenił i czasami zapominał co mówił. Nie można było zadać pytań, bo cytat: Nie przerywać mi