WIKING

Spokojne, przyjazne dzieciom koniki, duże, zielone wybiegi dla koni i tereny do jazdy. Czysta, zadbana stajnia, przesympatyczny i gościnny właściciel. Polecam!

Niestety nie mam miłych doświadczeń. Jechaliśmy w Niedzielę przejazdem i postanowiliśmy zobaczyć jak można tam spędzić czas. Brama była otwarta, po wejściu zaatakowały nas dwa psy. Jeden wielkości mojej pięcioletnie córki, która była przerażona, bo pies co prawda machał ogonem ale jednocześnie szarpał moją torebkę. Po dłuższej chwili wyszedł właściciel i nie widział problemu w zachowaniu psów. Sama byłam przerażona szczekającymi psami, które nie dały nam zrobić ani kroku. Jeżeli tak się wita gości to ja już podziękuję za to miejsce.

Serdeczni ludzie,przemiła atmosfera, gościnność i spokój. Miejsce godne polecenia , napewno tam wrócę z calą rodziną. Pozdrowienia dla Pana Leszka i jego małżonki.

Miło spędziłyśmy czas w stajni, córka zadowolona. PAN Leszek sympatyczny, fajny duży teren, koniki spokojne.

Fatalnie. Po prostu brak słów. Pojechaliśmy w trójkę : dwoje amatorów i jedna osoba jeżdżąca od 5 roku życia. Wszyscy byliśmy zbulwersowani brakiem klasy i stylem nauki". Panu udało się wszystkich nas poobrażac. Wliczając w to instruktorów

Zdecydowanie nie polecam, zwłaszcza dla dzieci i rodzin z dziećmi, bardzo nieuprzejmy i apodyktyczny właściciel, ze skłonnościami do obrażania i ubliżania. Ma swoje dziwaczne teorie na temat koni i jazdy konnej. Nie ma pewności czy zajęcia prowadzą osoby z uprawnieniami (instruktorzy). Byłem z żoną i dziećmi wyjechaliśmy po wielkiej awanturze.

Spędziliśmy w Wikingu dwa weekendy w odstępach kilku tygodni i to co mogę powiedzieć zawrę w trzech słowach Kochamy To miejsce". Jest tam niesamowity klimat i wspaniała atmosfera

Jak dla mnie świetne miejsce! Duże tereny, zabytkowa stajnia, przemiły gospodarz. Bardzo dobrze mi się rozmawiało!

Przecudowne miejsce. Właściciele to osoby jakich już mało, miło pogawędzić i przenieść się w inny świat.

Wrócę na pewno.Pan Leszek przywrócił mi wiarę w moja przygodę z końmi. Konie są bardzo łagodne dobrze wytrenowane. Są tu zarówno kuce islandzkie jak i duże konie, te na których jeździłem były bardzo dobrze ułożone (na ile mogę to ocenić). Trener był dla mnie wyrozumiały, a rady były celne.Miejsce jest ładne, choć nie nowoczesne; to w końcu fragment dawnego gospodarstwa hrabiów Raczyńskich. Nocleg był skromny w niewielkim pokoju obok gospodarstwa.Gospodarz lubi rozmawiać, trudno nam było się zgodzić w jakiejkolwiek sprawie, ale pomimo to bardzo się cieszę, że go spotkałem. I jeszcze muszę pochwalić tradycyjna polską kuchnię gospodyni, z resztą w tym miejscu zupełnie wszystko jest tradycyjnie polskie, co jest ambicją i dumą gospodarzy.