SZPITAL MIEJSKI IM. ŚWIĘTEJ TRÓJCY W PŁOCKU

Radzę się dwa razy zastanowić nad porodem w tym szpitalu. Miałam planowane CC . Tak zostałam znieczulona w kręgosłup, że znieczulenie nie zadziałało cieli mnie na żywca, po przecięciu skóry powiedziałam, że czuję ból ale lekarz nie wzruszony robił dalej swoje, kiedy poczułam szarpaniem, rozgrywanie zaczęłam krzyczeć i mnie uśpiono. To jestem jeszcze w stanie zrozumieć bo takie rzeczy się zdarzają. Najgorszemu nastąpiło po pionizacji. Brak empatii ze strony położnych. Przyniesiono dziecko dodam, że to moje pierwszej dziecko i pomimo przeczytaniu poradników, oczekiwałam od personelu, że pokażą jak przewijać, ubierać, prawidłowo podnosić maluszka . Niestety na moich oczekiwaniach się skończyło. Nikt nawet nie przyszedł do nas i nie zapytał się czy dajemy sobie radę. Karmienie piersią to jakaś abstrakcja, brak pomocy w nauce dostawiania do piersi. Dodatkowo wieczorem lekarz miał zły humor i nawet nie przyszedł na obchód sprawdzić ranę po CC. Przeżyłam tam horror, brak empatii, Panie jak by przychodziły tam za karę a nie do pracy. Spędziłam tam trzy dobry i przez te dni jedna jedyna położna, pokazała jak dostawić maluszka do piersi jak dzieci w nocy dłużej płakały to przychodziła sama z siebie i pytała czy coś się dzieje jakoś może pomóc.

Przeczytałem ostatnią opinię o zakładzie sterylizacji w tym szpitalu. Mam znajomych, którzy pracują/pracowali tam....Naprawdę jest mi ich szkoda. Przy takim taktowaniu pracownika przez Panią Kierownik nie przepracowałbym tam nawet 1 dnia. Poniżanie i mobbing to codzienność przy kontaktach na szczeblu kierownik-personel.

Rodziłam w tym roku i cudem jest to, że ja i moje dziecko żyjemy. Z dzieckiem nie wiadomo czy będzie wszystko w porządku, zamartwica urodzeniowa. Tydzień leżałam z nadciśnieniem i tylko próby wywoływania porodu. Zero zainteresowania ze strony lekarzy. CC nie zadziałało znieczulenie, anestezjolog pozwolił ciąć bez upewnienia się, że zostałam znieczulona. Pełne znieczulenie zostało mi podane jak unioslam nogi do góry i udowodniłam że mogę się poruszać. Trauma pozostanie do końca życia

Odradzam na 100% pobyt na oddziale wewnętrznym tego szpitala. Brak profesjonalnej opieki lekarskiej, pielęgniarki pracujące za kare. Znęcają się nad pacjentami. Chorzy pozostają bez jakiejkolwiek pomocy i opieki pod nieobecność rodziny.

Chciałabym podzielić się opinią o Zakladzie Sterylizacji, a dokładnie o panującej" tam Pani Kierownik z którą miałam przyjemność krótkotrwale pracować. Mam wielu znajomych

Dziekuje szpitalowi za pomoc przy moim mężu. W szczegolnosci podziekowania dla wspanialej empatycznej i zyczliwej Pani Doktor Ziòłkowskiej, oraz dziekuje calemu personelowi. Wszyscy byli mili i pomocni. Na ratunek to tylko i wylacznie ten szpital.

Izba Przyjęć oddziału wewnętrznego to jakaś porażka. Ludzie siedzą po kilkanaście godzin w kolejce do przyjęcia, a taka Pani z pielęgniarka (znajoma)przybywa i zostaje obsłużona w pierwszej kolejności. Szczyt wszystkiego. Po mojej reakcji zostałam poinformowana, że owa Pani jest przyjmowana na jeden dzień i dlatego muszą ja przyjac w pierwszej kolejności. Jakby nie mogła przyjść od rana a nie wbija się w kolejkę o godzinie 11. Masakra.

Byłem na zabiegu na Chirurgi od 2 stycznia 2023 r i powiem szczerze, że jeszcze nigdy nie spotkałem się z tak zaangażowanym i pomocnym personelem. Jak w prywatnej klinice.Pokoje czyste, zadbane, jedzenie też dobre. Jak masz wybór to zdecydowanie Szpital Płock Kościuszki.

Nie polecam pracy w zakladzie sterylizacji w Szpitalu Św. Trójcy w Płocku. Miałam nieprzyjemność współpracować z panią kierownik, która na każdym kroku poniża pracowników. Pracownicy są cały czas na zwolnieniach, nikt nowy nie chce przyjść tu do pracy, dlaczego? Nie da się wytrzymać z tą kobieta, chamsko odnosi się do pracowników, poniża ich. Szkoda, ze podczas rozmowy kwalifikacyjnej nie było mowy o tym, ze stosuje się mobbing w pracy.Nie życzę nikomu pracy w tym zakładzie z taka kierowniczka.

Mam mieszane odczucia co do tego szpitala.W trakcie porodu położna fantastyczna, baz zastrzeżeń. Po porodzie wszytsko było jak należy, pielegniarki miłe i pomocne.Natomiast na pediatrii gdzie trafilismy po 2 latach byłam zawiedziona. Pielegniarki siedziały zamknięte u siebie i przychodzily tylko podać lek nikt się niczym nie interesował. Nawet termometr miałam mieć swój. Ich termometry każdy pokazywal co innego. Jeden 39 drugi 37 trzeci 35 Cyrk...Warunki jakie panują są...słabe w porównaniu do szpitala na Winiarach. Mama śpi na fotelu. Łazienka wspólna dla kobiet mężczyzn i dzieci.zakaz odwiedzin , jedynie na wymianę- Gdzie tu sens i logika? Jedzonko dla maluszków też zostawia wiele do życzenia. Jeżeli pediatria to tylko Winiary.