Wojewódzki Szpital Psychiatryczny

Szpital oceniam jako średni. Posiłki zaskakująco smaczne. Obsługa miła. Serdecznie pozdrawiam lekarzy oraz wspaniałe pielęgniarki. Minusem jest brak zajecia w czasie wolnym. Nasrałem do doniczki i zakopałem.

Byłem na oddziale 4 przez 2 miesiące. Doktor wawrzyniak i doktor wozniak super ludzie. Doktor wawrzyniak doprowadził mnie do normalności pracuje cieszę się życiem dał leki naprawdę bezpieczne. Jedzenie bardzo dobre. Niestety kilka pielęgniarek tragedia. Nie podobalo mi się to że kilku pacjentów to stali bywalcy, ściemniacze z personelem na ty np januszek ch 120 raz na oddziale. Przykro że czasem oni są ważniejsi niż ludzie którzy naprawdę potrzebują pomocy. Pani psycholog szkoda czasu. Mimo wszystko dziękuję za udzielona pomoc

Nie polecam oddziału młodzieżowego to jest totalna żenada, to że sprzątaczka przejedzie mopem po sali i zostawi jeszcze gorzej brudną podłogę niż była, mogła by chociaż to zamieść, łazienka dla dziewczyn okropna naprawdę mogli by tam posprzątać... Pielęgniarki większość totalnie wredna nawet cię nie pocieszą,tak samo doktorzy mówi im się to się czuję oni przekręcają prawdę na złe rzeczy! Ostatnia rzecz to że zabrali mi kosmetyki które są wartę z 500 zł i nawet mi tego nie oddali... Totalna tragedia oni nikomu nie pomagają

Oddział młodzieżowy - wyremontowany, dostępny telewizor, sala z komputerami i przyborami plastycznymi, pokoje od 1 do 4 osobowych, posiłki o godzinie 8, 10, 13, 17 i 20 - smaczne, lecz obiad przyjezdza zimny; pielęgniarki raczej miłe, przyjazne, zdażają się niestety też takie, które chyba nie wiedzą z jakiego powodu dzieci są w szpitalu, mam na myśli słowa nie na miejscu i brak współczucia. Lekarze w porządku, chociaż niestety nie pracują w weekendy a w tygodniu są dość krótko. Nie mam porównania z innymi szpitalami, ale ten jest w porządku. Ważne żeby zabrać rzeczy, które pomogą na nudę, można nawet mieć mp3 lub głośnik ale słuchawki trzeba mieć bezprzewodowe lub na cienkim kabelku.

Wspaniały szpital-nie zapomne go nigdy !

Jeżeli bliska wam osoba trafi na izbę przyjęć, nie pozwólcie bagatelizować objawów. Spychologia z powodu przepełnionych oddziałów może tam na was trafić. No i wszy wszędzie .

Babcia krzyczy całe dnie pomocy a lekarze czekają godzinę i dają zastrzyk. Droga babka prawie zaryczana krzyczy że ma źle a inni nic z tego nie robią.

Szpital to porażka (nie dotyczy oddziału młodzieżowego). Pacjenci nie sa w ogóle różnicowani pod wzgledem stopnia uposledzenia lub jego braku tzn. np. ci z depresja są na jednym oddziale ze świrami. Powszechne jest to że jedni pacjenci drugim kradna ubrania, środki czystości, sztućce itp. Z palarni dym wlatuje na oddział, śmierdzi jak z paleniska. Nie ma nad niczym żadnego nadzoru personelu. Pacjenci z depresja moga nabawić sie jeszcze większej lub nawet choroby psychicznej. Dno i wodorosty, omijajcie ten szpital bo pobyt na nim to pogłebienie choroby lub jej nabycie.