Beczki Grohmanna

Warto zobaczyć, mimo, że tylko z zewnątrz, do zwiedzania niestety niedostępneBrama wejściowa to gigantyczne szpulki nie beczki :)

Beczkami już zajęli się wandale. Dobrze że je odnowili, szkoda że nie widać nic poza nimi. Sezamie otwórz się ;)

Perełka architektury. Niestety to, co znajduje się naprzeciwko woła o pomstę do nieba.

Po wyzwoleniu Łodzi, fabrykę Ludwika Grohmana przejęły w 1946 r. Państwowe Zakłady Przemysłu Bawełnianego Nr 1 im. Józefa Stalina (od 1948 r. ZPB im. J. Stalina), od 1962 roku Łódzkie Zakłady Przemysłu Bawełnianego im. Obrońców Pokoju „Uniontex”. Nowi „właściciele” fabryki, zupełnie nie doceniali walorów zabytkowej budowli i nawet w drugiej połowie lat 50-ych przymierzali się do rozbiórki bramy i murów. Na szczęście znalazła się grupa lokalnych patriotów – miłośników wszystkiego co łódzkie, która pod egidą Śp. Zdzisława Konickiego, na fali „odwilży” popaździernikowej 1956 roku, rozpoczęła walkę o zachowanie cennego zabytku architektury przemysłowej, która trwała przez cztery lata i została uwieńczona sukcesem. W maju 1960 roku, bramę wciągnięto do rejestru zabytków i odtąd podległa ochronie prawnej. Właściciel fabryki i bramy, ŁZPB im. Obrońców Pokoju, nie mogły jednak tego strawić i w odwecie umieszczono na bramie ogromną tablicę… z zakazem fotografowania obiektu! W następstwie tzw. transformacji ustrojowej, ŁZPB Uniontex"

Wejście do dawnej fabryki Grohmanna zbudowanej w czasach, kiedy Niemcy przyjeżdżali zarabiać w Łodzi, a nie na odwrót. Chyba najsłynniejsze co zostawił po sobie Saksończyk w tym mieście. Obiekt nieco zapomniany i trochę na uboczu, ale wart zobaczenia.

Miejsce ciekawe i interesujące. Trochę na odludziu.

zbudowana z nietynkowanej czerwonej cegły. Wyglądem nawiązuje do architektury neogotyku. Neogotycki łuk oparty jest na dwóch kolumnach w kształcie szpulek nici. To one nazwane zostały właśnie „beczkami”.Nad wyższą arkadą jest zębaty szczyt przypominający średniowieczne zamki. U szczytu arkady umieszczono kutą z żelaza rzeźbę w secesyjnym stylu, wyglądem przypominającą orła z rozpostartymi skrzydłami. Rzeźba ta przetrwała okres okupacji, szczególnego zniemczenia Łodzi, i widoczna była jeszcze w latach 1945–1950 (można ją dostrzec na pierwszym zdjęciu). Zniknęła po roku 1950, w nieznanych okolicznościach. U dołu bramy znajdują się prostokątne drewniane, ozdobne wrota, prowadzące do tkalni. Po bokach bramy, symetryczneokna z ozdobną, secesyjną kratą.Jest to jeden z najbardziej znanych łódzkich zabytków, niektórzy twierdzą, że najważniejszy. Obiekt obecnie należy do Łódzkiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej. W 2008 roku obiekt został poddany gruntownej renowacji.

Szkoda ze okolica trochę zapuszczona, ale sama brama robi wrażenie.

Warte uwagi miejsce, niestety częściowo zniszczone przez idiotów udających kibiców miejscowych klubów piłkarskich.

Niesamowite wrażenie, jak w Malborku. Szkoda, że z tak pięknego obiektu w zasadzie zostało tylko tyle. Może czas przestać dewastować zabytki. Jeśli tak dalej pójdzie to nie zostanie zbyt wiele dla potomnych, a szkoda.