Wydział Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego

Pożądne stódia

Miejsce utrzymujące tradycje łączące z nowoczesnością. Piękne kamienice, wygodne sale, trochę zimno zimą i przyjaźni ludzie wokół.

Gdy jesteś na pierwszym roku, wszystko wydaje się piękne. Z czasem widzisz jednak same minusy tego wydziału. Stary budynek. Niby piękny, ale wszystko się sypie. W salach krzesła nie pasują do ławek i trzeba się przeciskać i przeskakiwać przez kolegów. Kadra - zależy. Jak źle trafisz, masz problemy psychiczne, a UJ wcale o to nie dba. Żadnej pomocy. Niektórzy wykładowcy są tam po to, żeby móc się wyżywać na ludziach i pokazywać swoją wyjątkowość. Głupie projekty, które są wciskane studentom na siłę i tylko zabierają czas i dokładają nerwów. Uczenie się o świecie, który nie istnieje. Za dużo idealności, za mało rzeczywistości. Ogólnie po paru latach kończysz z depresją i brakiem chęci do czytania czegokolwiek.

Dobre miejsce do studiowania, choć czasem odnosi się wrażenie, że jest dość zastygłe i zamknięte na nowoczesne metody badawcze. Mimo wszystko wspominam to miejsce z dużym sentymentem.

Miejsce z klimatem

Straciłam 4 lata życia, 2/10

„A poza tym sądzę, że Kartaginę należy zniszczyć.Gdyby Katon żył dzisiaj i studiował na WP UJ

Uwaga! Po wydziale krąży sowiecki demon. Symptomy opętania:1. Nagle mówienie po rosyjsku2. Niezwykłe zainteresowanie powieścią Mistrz i Małgorzata"3. Szkalowanie wykładowcówJeśli podejrzewasz

Jak wszyscy wiemy to tu przez rok, przed wojną, studiował Jan Paweł II.