Katowickie Centrum Onkologii - Zespół nr 2

„Polecam” szpital, to brzmi dość dziwnie. Pozwolę sobie zostawić kilka zdań.Oddział Radioterapii - niespotykanie zaangażowany zespół pielęgniarek i opiekunów medycznych. Panie Piotrusiu - dziękuje za to, ze dzięki Panu mamusia zaznała uśmiechu w ostatnich dniach żywota swojego. Dziękuje pani pielęgniarce, która podczas kryzysu samopoczucia mamy, czuwała przy niej całą noc trzymając za rękę.Ani razu nie czułam się tam jak intruz, odwiedzajac mame lub pytając o różne kwestie. Uprzejmość, uśmiech, troska, współczucie.Pani doktor - telefon odebrany za każdym razem, długie wyczerpujące merytorycznie rozmowy, empatia.Wyżywienie przyzwoite - mama chwaliła.Czysto.Obietnice, ze „nie będzie bolało”, spełnione w 100%.Może trochę ciasno na sali przy łóżkach, ale to szczegół.Dziękuje w imieniu swoim i mamusi Marianki.

Dzięki Bogu nie oceniam szpitala,bo póki co,nie muszę się tam leczyć.Chciałam jedynie ocenić przepięknie wyremontowany zieleniec tuż obok szpitala.Tężnia,chyba najmniejsza jaką można było postawić,jednak wystarczy dla tych którzy chcą chwilę odpocząć przy cichym skraplaniu wody.WC,stolik do gry w szachy czy warcaby,grota z Matką Boską,kosze na śmieci,ławeczek bardzo dużo,nowe rośliny,alejki po których łatwo prowadzić wózek inwalidzki,myślę że Pacjenci szpitala w miarę sił,mają teraz piękne miejsce do odpoczynku od 4 ścian sali szpitalnej.Piękne miejsce,polecam odwiedzić i przekonać się jak to zostało zorganizowane.

Po prawie 5 tyg pobycie na oddziale radioterapii uwierzyłam na nowo,że jednak są oddziały i ludzie,którzy wiedzą po co tam się znaleźli .Wspaniały personel począwszy od lekarzy,pielęgniarek ,opiekuna i Pan salowych .Tata przebywał w szpitalu w okresie Świąt i to było dodatkowo trudne dla niego,jednak to,że oddział jest otwarty na odwiedziny o każdej porze, że można spędzać czas z pacjentem spokojnie ,bez pośpiechu ,że wchodzisz i czujesz że nie jesteś intruzem tylko mile widziany sprawiło ,że pobyt okazał się dla taty naprawdę przyjemny".Czuł się zaopiekowany

Niestety, pomimo długich próśb leżącego pacjenta, pomoc ze strony Pań pielęgniarek nie została udzielona. Dopiero po kilkakrotnym kontakcie telefonicznym służba zdrowia raczyła coś zadziałać w tym kierunku... To smutne, że tak rzadko można trafić na fachowca z powołania, gdyż większość personelu medycznego pracuje tylko dla pensji, a nie satysfakcji. Pozdrawiam.

Jako rodzina jak i w imieniu Mamy chcieliśmy podziękować za przemiłą opiekę, serdeczne podejście do pacjenta, które w tak trudnej sytuacji, jakim jest leczenie onkologiczne jest niezwykle istotne. Cały personel medyczny, przemiły zespół pielęgniarski, zasługują na podziękowanie za opiekę nad pacjentem. Ograniczenie chociaż odrobiny stresu związanego z samym pobytem w szpitalu jest możliwe, dzięki osobom, które chcą pomóc tym, którzy tej opieki potrzebują. Dla całego personelu medycznego serdeczne podziękowania. Osobą, która szczególnie potrafi pacjenta podnieść na duchu, wesprzeć słowem ale i uśmiechem jak i sposobem bycia jest Pan Piotr. Także na twarzy rodziny pacjenta jest w stanie wywołać uśmiech- człowiek, który poświęca się dla dobrego samopoczucia i komfortu pacjenta.Przed pójściem Mamy do szpitala bardzo obawialiśmy się kolejnych dni, ale dzięki tak życzliwym ludziom, było dużo łatwiej z poczuciem, że Mama jest pod wspaniała opieką, dlatego całym sercem dziękujemy!

Bardzo dobrze na oddziale geriatrycznym obsługa na5 a nawet na 10 punktów mam tu męża z rakiem z przerzutami dziękuję personelowi Bóg zapłać Urszula Tomczyk

Zaangażowany zespół pielęgniarek i lekarzy. Szczególne podziękowania dla pana Piotra, który odznaczył się wyjątkowym podejściem do pacjenta, oby więcej pielęgniarzy z tak wielką empatią. Podziękowania w imieniu Franka

Dobra opieka. Lekarze i siostry zaangazowane. W salach czasem bardzo malo miejsca, jedzenie znosne. Odzdzial dermatologiczny a jedzenie jak wszedzie indziej. Wegetarianie nie maja co jesc, szpital nie uwzglednia diety weganskiej I wegetarianskiej.Pomimo 8 dniowego pobytu Pani ordynator nie byla w stanie postawic konkretnej diagnozy przez co wypisalam sie na wlasne zadanie I na szczescie trafilam na swietnego, konkretnego specjaliste.

Nie na wszystko mamy wpływ, nie możemy zmienić tego co nieuniknione. Tak było w przypadku mojej mamy.Diagnoza: nowotwór złośliwy mózgu nas zaskoczył - nieoperacyjny. Od początku wiedziałyśmy, że to kwestia czasu. Dodatkowe konsultacje potwierdziły, że zostało nam niewiele wspólnego czasu.Mama /przyp. Władysława/ trafiła na Oddział Radioterapii do Szpitala przy ul. Józefowskiej. Naświetlenia miała na ul. Raciborskiej w Katowicach.Tu bardzo pozytywne zaskoczenie, mama wciąż podkreślała, że w takim szpitalu jeszcze nie była. Bardzo dobra opieka, poczynając od Pani doktor, przez pielęgniarki /no i Pana Piotrusia/, kierowców - sanitariuszy, aż po Panie salowe. Panowała tam niesamowita atmosfera i takie przyjazne nastawienie do pacjenta. Nikt nigdy nie powiedział nam złego słowa, że jesteśmy codziennie, albo za długo.W pewnym momencie zapaliła się iskierka nadziei, mama czuła się lepiej, nawet planowałyśmy Święta. Ale rak upomniał się ....W tych ostatnich chwilach obserwowałyśmy niesamowitą troskę i chęć pomocy nie tylko mamie, ale my też słyszałyśmy słowa wsparcia. Empatia i wyczucie taktu zasługuje na pochwałę. Mogłyśmy być przy mamie do końca, a przy tym zaoszczędzono niepotrzebnego stresu pozostałym pacjentkom - przeniesiono je na inną salę. Mama odeszła w spokoju.Dlatego z całego serca dziękuję w imieniu swoim, siostry i moich córek.