Zakład dla Nerwowo i Psychicznie Chorych im. dr M. Marzyńskiego

W sumie to jak czytałam te opinie przed moim pobytem, to się trochę bałam. Pierwszy dzień wiadomo, chciałam do domu, ale wytrwałam ten miesiąc i cieszę się ze tu trafiłam, aczkolwiek wiadomo ze nie było też perfekcyjnie. Trafiłam na fajnych ludzi, panie pedagog większość tez spoko, choć nie wszystkie, pani pielęgniarka Agnieszka była super i z tym każdy się zgodzi. Jak na początku tu byłam to nie było aż takiego przeludnienia, nawet obserwacja miała osobna stołówkę (gdzie teraz jest sala na ogólnej) I w sumie to wiadomo, ze każdemu trzeba pomoc, przez co mam mieszane uczucia bo się z tym zgadzam, ale podczas gdy jest tyle ludzi, nie mieściliśmy się na stołówce i na innych salach gdzie mieliśmy zajęcia to jednak było to trochę niekomfortowe i średnio to wpływało na nasz stan psychiczny. Po jednym komentarzu pani ordynator, mój problem się pogłębił, ale niestety nikomu o tym nie powiedziałam. Także , pamiętajcie co mówicie do osób z zaburzeniami psychicznymi, bo mogą wyjść w jeszcze gorszym stanie.Co do jedzenia to - ja nie jestem wybredna, ale niektóre posiłki były serio okropne i to pod względem wizualnym jak i smakowym. Tutaj taki inside joke ale moglibyście trochę przystopować z tą POTRAWKĄ Z KOTA.Wizyty z lekarzami zwłaszcza z Panem Piotrem, były okej. Chyba jako jeden z nielicznych sprawiał wrażenie, ze chciał nam pomoc.Najlepszy plus to ofc dostęp do telefonów. PzdrA i taki żarcik, w łazience trzeba wyciągać szczury z odpływu bo się zatyka (szczury=resztki włosów)

Super miejsce. Mój chory synek tadeuszek wyszedł z zakładu jak nowo narodzony! Polecam

Masakra. Są 2 dobre pielęgniarki reszta to chamskie baby . Pedagodzy są okej oprócz pani Kariny która daje mniej punktów za czystość przez to że masz za dużo torb w pokoju. Przyjmują tyle osób dla pieniędzy a nie mają pokoji gdzie ich dać albo ludzie śpią na korytarzu albo ludzi na ogólnej dają na salę na obserwacje gdzie mają kamerę chociaż nie powinieni nie mają nawet jak się przebrać bo ich obserwują i wchodzą co chwilę do pokoju nie polecam tego miejsca. Ludzie wychodzą z tamtad z bardziej rozwalona psychiką niż mieli wcześniej. Przynajmniej lekarze i psycholodzy są okej. Pozdrawiam Panią Ptak i Pana Tymoteusza. Pobyt 1⭐max

Jedzenie trzeba poprawić i telefony od 13 (czyli po obiedzie) co jak co ale pani Dorotka była miłą i okazywajaca serce wszystkim pacjentom

Minął rok od czasu pobytu mojego na oddziale dziecięcym i było jak na koloni wiadomo nie jeden do jeden albo podobnie jedzenie jak jedzenie raz dobre raz nie, rozmowa z psychologiem zawsze możliwa z personelem tak samo bałam się zaufać ale postanowiłam spróbować i nie żałuje poznałam tez dużo nowych osób z niektórymi kontakt jest z niektórymi nie ale w samym szpitalu wszyscy byli cudowni naprawdę spędziłam tam półtorej miesiąca i zważając ze były wakacje to wzięłam to jako kolonie ale pomogli mi bardzo 4 miesiące przed sieniawka byłam w bolesławcu i mam porównanie sieniawa jest o wiele lepsza pod wszystkimi względami w bolesławcu rozmów z psychologiem miałam dwie po 5 minut a w sieniawce nie umiem nawet ich zliczyć i każda trwała conajmniej 30 minut nie mam sie tak naprawdę do czego przyczepić jedynie czytanie książek bylo czasmi męczące ale dało sie i to przeżyć

jeden z najlepszych psychiatryków z których znam super pedagodzy super psycholodzy panie pielęgniarki i psychiatrzy świetne jedzenie i ogólnie opieka jest na prawdę świetna jestem bardzo zadowolona jak bym miała jeszcze kiedyś wrócić to tylko tam

To co się dzieje w tym szpitalu to istna masakra.Najgorszy szpital w jakim byłam.Za swoje uczucia i emocje jest się karanym przeniesieniem na obserwację, zamiast rozmawiać i starać się rozwiązać problem lub pomóc w odpowiedni sposób. Do psychologa na rozmowę jest jest się trudno dostać. Na odziale jest ponad 60 osób, dzieci śpią na korytarzu nie mają spokoju ani odrobinę prywatności ze względu na to, że korytarz jest zapełniony osobami. A poza tym korytarz nie służy jako sala chorych tylko do przemieszania się. Opiekunowie zdecydowanie nie wiedzą jak powinno się pracować z dziećmi (nie wszyscy ale większość) Słodycze są za punkty czystości. Lecz nie zawsze chce im się ich rozdawać;) Jesteśmy po to, by się tam leczyć i walczyć z różnymi złymi cechami oraz nauczyć radzić sobie z emocjami. Te miejsce nie można nazwać szpitalem pod żadnym kątem bardziej jest to jak kolonia. Pieniądze biorą górę tutaj więc dlatego jest tak dużo osób;) Naprawdę jeżeli chcecie się leczyć w szpitalu to nie wybierajcie tego. Jest jedna gwiazdka ale nawet na tą jedną gwiazdkę te miejsce nie zasługuje.