Szpital Wojewódzki w Poznaniu - Filia nr 1 Wielkopolskie Centrum Specjalistyczne

Byłam dziś ok 12.00 na SOR, czekałam kilka godzin za przyjęciem które nie doszło do skutku, gdyż wycieńczona, głodna, z migreną i mdłościami nie bylam w stanie dalej czekać. Nikt nie umie udzielić informacji czy lekarz (W moim przypadku neurolog) jest na sorze czy nadal na oddziale. W pierwszej kolejności co zrozumiałe przyjmują przypadki zagrożenia życia, jednakże te mało pilne-np krwawienie z paluszka też do takich zaliczają. Tego już nie rozumiem. Pani w niebieskiej koszulce na rejestracji SOR bardzo niemiła i komentująca w negatywny sposób przybycia pacjentów. Do tego stwierdziła że służba zdrowia to już nie służba...W takim razie co?! Na co idą nasze niemałe skladki?! Bo ja na pensję tej bezczelniej kobiety juz nie zamierzam płacić!!!

Dnia 9 mają byłam w tym szpitalu na sorze bardzo życzliwy personel. Z każdym lekarzem z którym rozmawiałam od wejścia. Profesjonalne podejście słuchali co mówię nie bagatelizowali pani doktor która robiła mi doplera jak najbardziej jest na swoim miejscu widać że z powołania jak i również ginekolog i lekarze z którymi na rozmawiałam jako pierwszymi jestem zadowolona jeżeli chodzi o czekanie to wszędzie trzeba czekać a tam tylko wyrozumiałość dla lekarzy którzy muszą podejść do każdego pacjenta indywidualnie bo każdy przypadek jest inny i muszę przecież się dokładnie jemu przyjrzeć .

W tym roku moja babcia trafiła na oddział ortopedii.Muszę podziękować całemu personalowi tego oddziału. Zarówno lekarzom, którzy przeprowadzili dwie operacje jak i Paniom pielęgniarkom, które zajmowały się babcią.Wiem, że wykonują ciężką, odpowiedzialną i nieocenioną pracę, która często jest niestety niedoceniana.Dziękuję też za uszanowanie i wzięcie pod uwagę stanowiska mojej babci w sprawie leczenia.

Nie wiem jak opieka ale brak czystości jak na szpital to dla mnie tragedia. Nie mówię że ma być luksus ale to co zobaczyłam to szok.

Sor w nocy to totalna porażka Przekleństwa co drugie słowo krzyki na pacjentów, zero wysłuchania co się dzieje, gdzie boli. Nie ma co przyjmować, trzeba plotkować godzinami śmiać sie z osób które kilka dni temu tam były.

Mając podejrzenie udaru przez nadciśnienie , zaburzenie nerwu twarzowego, oraz rozdzierający ból głowy , pacjent dostal ketonal oraz kwitek żeby wrocic po kilku godzinach do domu . Bez badań , bez diagnozy .

Byłam pacjetką oddziału ginekologicznego.Jedzonko jest oki.Dostalam sale na wyłączność.Operacja przebiegla sprawnie i pomyslnie.Godziny odwiedzin od 15 do 19.Wszytkie informacje jakie tylko chcialam otrzymalam, personel różny tak jak kazdy człowiek, zdazyly sie nieprzyjemne sytuacje z jedna pielegniarka, ale zarowno lekarze jak i rezydenci i reszta pielegniarek mili i delikatni ❤

Ta jedna gwiazdka to i tak za dużo. Pojechałam na SOR z silnym bólem pod żebrami. Diagnoza kolka nerkowa, dostałam dwa ketonale i nospę. Wybłagane usg po którym nic nie stwierdzono i antybiotyk. Powrót do domu, bol się nasilił i z powrotem na SOR. Tam kroplówka z Tramalem i ketonalem. Wzrost crp. Powrót do domu. Niedziela SOR już na Przybyszewskiego, szybka Diagnoza powiększona nerka i kamień na niej. Poniedziałek zabieg rozbicia kamienia na Szwajcarskiej. W ostatniej chwili wylądowałam na stole operacyjnym. Lutycka to jakaś porażka. Nigdy tam, przestrzegam. Sor to jakaś pomyłka, zero empatii. Mechaniczne traktowanie pacjenta. Byle się pozbyć. Koszmar.