Pozostałości po basenie

Jednym z doraźnych środków walki z gruźlicą i innymi chorobami w gminie Dittersbach było urządzenie kąpieliska. Budowę rozpoczęto 1 marca 1926, a zakończono 3 miesiące później - 8 czerwca. Duży basen miał wymiary: długość 55m i szerokość 20m, głębokość niecki w części do pływania sięgała od 1,40m do 3,60m. Łączna powierzchnia basenów wynosiła 1340m2, a objętość: 2000m3. Wymiana wody w basenach odbywała się co 7 dni. Woda w trzech przylegających do siebie zbiornikach o różnej głębokości była naturalnie podgrzewana. W roku 1927, przy basenie powstała „łaźnia” powietrzna i słoneczna. Składała się ona z dwóch tarasów, w kierunku których od basenu prowadziły szerokie kamienne schody. Dwa tarasy, jeden o powierzchni 500m2, drugi 700m2, pokryte były piaskiem. Do uprawiania sportów służył sprzęt gimnastyczny z drążkiem, obręczami i trapezem, jak również dwie poręcze. Kąpielisko było czynne między 15 maja a 15 września. Wstęp był bezpłatny.Po II wojnie światowej kąpielisko nadal funkcjonowało. Jeszcze na początku lat 60. ubiegłego wieku był to basen Klubu Sportowego Chełmiec. W latach 60. i 70. na dawnych tarasach do opalania funkcjonowało dzikie boisko o potocznej nazwie „Marakana”. Później obiekt zaczął popadać w ruinę. Dzisiaj można dostrzec w tym miejscu betonowe fragmenty dawnych niecek basenowych, które z roku na rok coraz bardziej zarastają roślinnością