Rezerwat Budzisk

Magia. Wyjątkowość. Ta uczuć, krajobrazu, czynności. Spokój.

Z przyrodniczego punktu widzenia to jeden z najwartościowszych rezerwatów w Puszczy Knyszyńskiej - wart ochrony ścisłej, a nie tylko częściowej. Miejsce dłuższego pobytu oddziału powstańczego 1863 r. - podobnie jak pobliskie Toboły. Tego samego oddziału, który walczył na Piereciosach. A raczej tej części oddziału, która ocalała po potyczce na Piereciosach.Tuż obok rezerwatu, szkoda, że poza nim, Borsucza Góra - pełna nor borsuczych(mieszkają tam od pokoleń). Na samym szczycie górki przestój dębu - teraz chyba już całkiem martwy. Niezbyt stary (200, może 250 lat), niezbyt gonny, nieco krzywy. Te gonne to nam powywozili Niemcy w czasie I wojny światowej.

Najpiękniej tam wiosną i wczesnym latem, gdy wokół mnóstwo zieleni, zapachów i śpiew ptaków. Jednak zimowy spacer po rezerwacie również ma swój urok. Piękne lasy, torfowiska, łąki i malownicza rzeczka. Cisza, spokój i wszechobecna natura. Wiele ciekawych miejsc do zobaczenia.

Przepiękny drzewostan, klimat prawdziwego rezerwatu przyrody nienaruszonego przez działalność człowieka.

No to jest las! I ta cisza! Dla wszystkich, którzy czują silną więź z naturą to miejsce idealne.

Początek czerwca, słychać tysiące żab. Super.

Dla miłośników Puszczy Knyszyńskiej miejsce obowiązkowe do zobaczenia, liczne ślady bobrów.

Budziskiem nie sposób się znudzić! Las pełen starych drzew, woda i bobrowe porządki!