WSSDz im. św. Ludwika - Małopolskie Centrum Rehabilitacji w Radziszowie

Jest to chyba jedyna placówka służby zdrowia gdzie brak jest przestrzegania zasad noszenia maseczek, i nie chodzi mi tutaj o pacjentów szpitalnych oddziałów lecz o rodziców i pacjentów odchodzących ba zajęcia. Nikt tego nie przestrzega i nie egzekwuje

Ten ośrodek rehabilitacyjny to totalne dno strata czasu i psychiki.Zakaz widzeń jedynie sobota niedziela i to pozwalają ci zobaczyć swoje dziecko aż przez 2godziny. Po czym wracają do pokoi i nie ma możliwości nawet uchylenia okna żeby zaczerpnąć świeżego powietrza. Co do jedzienia to idzie dobrze spaść z wagi przy tak pysznie przygotowanym posiłku.Poprostu tragediaa.

Wszystko w porządku jedynie jedzenie fatelne opieka jak i rechbilitacje przebiegają bardzo dobrze i z dokładnością

Ja mam zajęcia od 9 do 14. Cała reszta dnia to nudy i pozostaje tylko siedzieć w pokoju przed telefonem z zasięgiem 2 kresek bez wifi. Wychodzi się niby na taras (nic tam nie ma) i na hol ale tam nic nie ma do roboty poza piłkarzykami i grami planszowymi, komputerami (które i tak są zajęte) . A co ciekawe to w sobotę mam tylko zajęcia o 10 i to tyle, a w niedzielę nic nie mam, a muszę być, nie ma żadnych przepustek choćby na 1 dzień w tą niedzielę.Edit po kilku dniach: Zajęcia całkiem spoko ale tylko 2h dziennie reszta to jak wspomniałem wyżej nudy. Wstawanie o 6.30 to jakaś tragedia panie niektóre widać że pracują jak za kare, ale niektóre są naprawdę git i można z nimi fajnie pogadać.Jedzenie jak w więzieniu w czasach PRL. Jak były lody ekipy to każdy zaczął się drżeć z radości. Obiady okropne, kluski z pieprzem i burakami wyglądały jak zmęczone życiem. Na śniadanie i kolację cały czas płatki z mlekiem albo kanapki z szynką i serem. Polecam prosić rodzica aby przywoził jakieś słone" jedzenie bo w sklepiku są same słodkości. Nie można wyjść na pole w ogole

W szpitalu nie są przestrzegane nakazy noszenia maseczek. Rozporządzenie jasno mówi, że dotyczy to zarówno pacjentów jak i pracowników. A tutaj każdy chodzi i robi co chce. Pani z recepcji sama nie nosi maseczki albo zasłania tylko usta a upomina innych strasząc wezwaniem dyrekcji szpitala. Trochę pokory personelowi by się przydało a to sprawi, że ośrodek będzie na 5+

Szpital ma wiele plusów ale także i minusów. Bardzo dobra rehabilitacja, podczas ćwiczeń rehabilitantki co jakiś czas sprawdzają poprawność wykonywania danych ćwiczeń i starannie tłumaczą jeżeli robimy coś źle. Ogólnie mówiąc są miłe i przyjaźnie nastawione. W planie dnia oprócz 2×ćwiczeń występuje też basen, wirówki, masaż oraz inne zabiegi typu solux, unitron, które są wybierane indywidualnie pod pacjentów. Jeśli chodzi o plan to jedyną rzeczą do której można się przyczepić to godziny, ćwiczenia i zabiegi są tak ułożone w czasie że nierzadko zdarzało mi się na coś spóźnić. Oprócz tego dochodzi jeszcze szkoła, z której mamy się co prawda zwalniać idąc na rehabilitację aczkolwiek nauczyciele, chociaż większość jest miłych, nie zawsze chętnie wypuszczają nas z lekcji. Zdarzyło mi się że mając basen pani nie chciała wypuścić mnie wcześniej niż dokładnie o godzinie jego rozpoczęcia, a przecież trzeba się jeszcze przebrać. Patrząc na sam sposób nauczania w szkole szpitalnej wszystko zależy od podejścia nauczyciela. Każdy musi samemu opracować swój temat lekcji, a nauczyciele tylko w pewnym stopniu nam pomagają. Niektórzy tylko powiedzą nam co mamy zrobić i musimy radzić sobie sami ale są też tacy którzy starają się wszystko czego nie rozumiemy jak najdokładniej wytłumaczyć. Oprócz normalnych lekcji są też zajęcia takie jak np. kreatywne dzięki którym mamy trochę urozmaicony czas. Codziennie gdy jest ładna pogoda około godziny 15 wychodzi się na pole lub taras gdzie można zagrać w badmintona lub po prostu posiedzieć z innymi na świeżym powietrzu. Dodatkowo po kolacji jest też czas kiedy wszyscy przebywają na terenie szkoły i można wtedy pograć w różne gry typu uno, rummikub, monopoly czy inne. Jeśli chodzi o jedzenie to pozostawia ono wiele do życzenia. Porcje niewielkie, a samo w sobie jedzenie nie doprawione, niezbyt smaczne. Zdarza się że nawet chleb jest stary i twardy. Jedynym ratunkiem jest sklepik w którym często można zakupić także bardzo dobre kanapki, drożdżówki i zapiekanki. Podsumowując mimo wszystko jestem całkiem zadowolona po pobycie w tym szpitalu, widać efekty rehabilitacji co najważniejsze.

Publikuje to siedząc w pokoju 403, (pozdro) I uważam że szpital jest świetny, ale można co nieco zmienić. Po pierwsze- nie ma internetu i zasięgu, a to na 21 wiek nie jest pochwałą. Pielęgniarki i rehabilitantki to anioły, trochę gorzej z szkołą szpitalną. Są różne zabiegi, ale trochę ich mało. Ćwiczenia (aka panie rehabilitantki mówią co masz zrobić jak np. rozciąganie) I ćwiczenia II (czyli ćwiczenia na sprzętach jak np. bierznia) są codziennie oprócz piątku, wtedy tylko ćw. Reszta każdy dostake indywodualny grafik. Co do opinii które narzekają na stare jedzenie, ja nic takiego nie wyczuam, ale ja smakoszem nie jestem. Po drugie, zmienjć godzinę ciszy nocnej (21:00) o godzinę.

Nie polecam, meble wyglądają jak z odzysku, pielęgniarki w miarę okej ale rehabilitantki to porażka. Jedna z nich próbowała mi wmówić, że nic mi nie jest po wypadku sprzed 3 lat oraz narzekała na to, że czemu nie chodziłam na rehabilitacje po owym wypadku wcześniej (uraz wyszedł na jaw we wrześniu 2021r.). Co do jedzenia to wygląda jak zmieszane resztki po wcześniejszym posiłku. Łóżka, a dokładniej materace można śmiało porównać do spania na samych deskach. Ogólnie odradzam pobytu tutaj, lepiej wybrać inne sanatorium/ośrodek.