Stocznia Gdańska

Historyczna brama nr 2 Stoczni Gdanskiej, miejsce w którym w roku 1970 milicja strzelała do stoczniowców. W 1980 tutaj przemawiała Anna Walentynowicz, a na plecach robotnikównoszono Lecha Wałęsę. Tuż obok legendarny kiosk z pamiątkami, prowadzony latami przez społeczną strażniczkę pomnika i bramy Panią Aleksandrę Olszewską.

Słynna brama nr.2 Stoczni Gdańskiej, tuż obok pomnika poległych stoczniowców. Widoczny budynek to Europejskie Centrum Solidarności.

Zwiedzanie z przewodnikiem to okazja do przybliżenia historii Solidarności nierozłącznie związanej ze Stocznią, zwłaszcza dla tych, którzy uczą się jej z książek.

Wizyta w Stoczni. Wiele wspomnien. Oprowadzał nas przewodnik z Morskiej Fundacji Historycznej. Polecam.

O historii nie będę opowiadać, bo każdy powinien ją znać.Nocne zdjęcia (można wejść na teren ale bez latarki nie polecam).

Magiczne miejsce. Można wyobrazić sobie trud niewyobrażalnie ciężkiej pracy stoczniowców. I poczuć historię, zdarzenia, dzięki którym odzyskaliśmy wolność, której aktualnie nie doceniamy, i o którą nie dbamy. To nie spada z nieba. Demokracja to byt o który trzeba dbać i ponosić odpowiedzialność. To praca cały czas. Tym bardziej na tle tego, co się dzieje czyli zamachu na naszą wolność, odczuwa się tę magię miejsca, tę odwagę, dzięki której możemy żyć wolni.Aktualnie stocznia to również miejsce kulturalne, bardzo prężnie działajace w czasie wakacji, ale jest też parę miejsc otwartych również po sezonie. Ulica Elektryków okazała się fenomenem w skali całej Europy.

Na ten teren może wejść każdy i to nieodpłatnie. Nie trzeba kupować biletu czy zglaszać lub wejść z przewodnikiem.Sporo miejsc jest opisanych i to przybliża historię, architekturę i przede wszystkim losy ludzi związanych z tym miejscem.Miejsce niesamowite o specyficznym klimacie. Serce byłej Stoczni Gdańskiej. Można wejść z dziećmi, jednak trzeba pilnować. Ze względu na specyfikę miejsca warto uważać na wszystko.

Świetne miejsce na spacer i refleksję. Można odwiedzić kilka opuszczonych budynków. Robi wrażenie.

Teren stoczni, po którym od jakiegoś czasu można spacerować, jest niezwykły. Industrialny klimacik, intrygujące zakątki, pachnie historią i chemikaliami z hal, w których trwa dziś produkcja nowoczesnych, luksusowych jachtów. Chodzić powinno się tu uważnie, bo nie jest to trasa zabezpieczona pod turystów, choć są tablice informujące o kilkunastu konkretnych miejscach. Wejście na jeden z żurawi jest płatne i możliwe od 14 roku życia.

Polecam warto zwiedzanie na około 1,5h nie ma kolejek bardzo duża wystawa