Pomnik Poległych żołnierzy

Pomnik upamiętniający potyczkę polskich i radzieckich partyzantów z Niemcami w 1944 roku. Miejsce to jest również mogiłą dla 34 z nich.

Osobliwy pomnik i pomieszany historycznie tak jak i dzieje naszej ojczyzny. Orzeł w koronie, a poniżej radziecka czerwona gwiazda. Przed jego dewastacją (z większością pomników z czerwoną gwiazdą tak się stało) broni fakt, że jest to mogiła zarówno żołnierzy radzieckich jak i polskich.

Jest 24 sierpnia 1944 roku. Grupa około 300 radzieckich partyzantów chce przedostać się na Podhale a później do Czech, mają im w tym pomóc Polacy. W okolicy Dubia zostają otoczeni przez Niemców. Rozpoczyna się nierówna walka w wyniku której ginie 2 Polaków, 30 Rosjan i 140 Niemców. Trzy lata później, dla upamiętnienia potyczki, w Dubiu staną dwa pomniki. Jeden, na południowym stoku góry „Widoma”, to zbiorowa mogiła. Po lewej stronie spoczęły szczątki Polaków, po prawej – Rosjan. Między nami postawiono osobliwy pomnik z radziecką, czerwoną gwiazdą i górującym nad nią orłem w koronie. Kolejny dowód pamięci to znajdujący się bliżej zabudowań, niewielki głaz ufundowany w 1947 roku koło PPR. Pamiątkowa tablica przypominająca wydarzenia sprzed ponad 70 lat stanęła też w Dębniku