Pomnik Bohaterom Czerwonych Sztandarów w Dąbrowie Górniczej

Przechodzę koło tego pomnika tyle razy, że nie mam kiedy przeczytać dokładnie co jest napisane. A co do tego, że chcą usuwać pomniki Armii Czerwonej w Dąbrowie Górniczej to jest żenada to powinno zostać w Dąbrowie pomimo temu bo to jest pamiątka i ja szanuje pamiątki z przeszłości i jestem przeciw by niszczono takie pomniki upamiętniające Czerwonoarmistów którzy wyzwalali Dąbrowę Górniczą Gołonóg itd... Nie zgadzam się żeby niszczyli te pomniki..

Każdy kto domaga się wyburzenia pomnika, powinien poznać troche historie naszego rejonu, żeby wiedzieć, że nie ma on nic wspólnego z komunizmem. Oddaje on cześć ludziom, którzy walczyli o poprawe losu robotników w czasach, gdy komunizm jeszcze nie istniał. Ci którzy domagają się jego zniszczenia to nieznający historii oszołomy.

Pomnik może ma więcej niż sto lat, ale jest brzydki i tak czy owak kojarzy się z czerwoną zarazą. Dla mnie do zburzenia

No to jak to wkońcu jest ? książki historii okłamują mnie ? To oni nas wyzwolili wreszcie czy zniewolili ? bo nie rozumiem sensu tego pomnika

Jeżeli popatrzeć na ten monument szerzej, to jest pomost pomiędzy przeszłością, a teraźniejszością. Powstał w latach 70 jako koszmarek sławiący socjalizm. W latach 90 ocalony od wyburzenia dzięki przemianowaniu przez młodzież na uniwersalny pomnik wolności z wybitnym Jimmim Hendrixem w tle.Pomnik pozostał praktycznie w niezmienionej formie, ale tuż obok, na pamiątkę protestów z lat 90 powstała ławka z podobizną Hendrixa.Tak oto przeszłość połączyła się z teraźniejszością...

Niezależnie od swojego pierwotnego przeznaczenia- bycia symbolem komunizmu, stał się symbolem Dąbrowy Górniczej. Jest na większości jej pocztówek i można śmiało stwierdzić, że bez niego nie da się wyobrazić centrum Dąbrowy. Tak jak się nie burzy Pałacu Kultury w Warszawie, Łuku triumfalnego w Paryżu, czy Cytadeli w Budapeszcie, tak nie powinno się burzyć Pomnika w Dąbrowie.

Do dzisiaj zastanawiam się jak to jest, że nie zwalczamy naszłości po II RP... Był analfabetyzm, wielu ludzi zakładających buty jedynie od święta, łami strajkowie, wyzysk społeczny, w naszym rejonie bieda szyby i zwalczająca je policja konna z Będzina (z opowieści z różnych źródeł wiem, iż podkładali ładunki bez upewnienia się, czy oby w środku nikt nie został z fedrujących), a przede wszystkim bieda. Moja rodzina od pokoleń związana jest z Dąbrową i mimo, że mój pradziadek był hutnikiem na Bankowej, to moja babcia cierpiała głód, choć ich rodzina liczyła zaledwie (jak na tamte czasy) 4 osoby... Każdy ustrój ma swoje minusy, lecz odpowiedzcie sobie na pytanie ilu z waszych przodków dostało szanse za czasów strasznej komuny aby osiedlić się w mieście z tym strasznym" pomnikiem. Wielu z mieszkańców naszego miasta gdyby nie tamten ustrój dzisiaj sadziło by buraki gdzieś na wschodzie kraju."

Każdy człowiek patrzący lub rozprawiający na temat tego pomnika, widzi i myśli co innego, a im dłużej ten monument stoi to nowych wartości nabiera, zatracając pierwotny charakter narzucony przez inicjatorów powstania tego pomnika. Lubię takie miejsca zmuszające do myślenia, a nie tylko jak to w dzisiejszych czasach, większość ludzi praktykuje - przystanąć, pstryknąć fotkę i dać lajka - bez namysłu.

Pomnik Bohaterów Czerwonych Sztandarów stoi blisko Pałacu Kultury Zagłębia w Dąbrowie Górniczej postawiony w centrum miasta w roku 1970 , jako jedyny relikt poprzedniego systemu władzy nie został usunięty tak jak inne takie same pomniki w innych miastach Polski . To jest jedyny taki relikt przeszłości , który dostawał się do obecnych czasów .

Pomnik to nieodłączny element Dąbrowy Górniczej. Monument powstał według projektu Augusta Dyrdy a jego odsłonięcie odbyło się 8 listopada 1970 roku. W roku 1990 planowano zniszczenie pomnika jednak mieszkańcy nie zezwolili na to i pomnik został do dnia dzisiejszego