Uniwersytecki szpital w Krakowie | Klinika Psychiatrii

Omijać bardzo szerokim łukiem. Szpital, który może wywołać chorobę psychiczną a na pewno pogorszyć. Nieprzyjemna, opryskliwa, pozbawiona empatii kadra. Lekarze to chyba źle opłacani frustraci bo mają w nosie pacjenta i jego dobrostan. Sekretariat niepomocny i nieogarnięty. Szpital to dosłownie dom wariatów ale nie ze względu na pacjentów. Próbowałem się raz skontaktować w pewnej sprawie, kazano mi oddzwonić za chwile, później kazano wybrać inny numer, a kiedy już się dodzwoniłem po godzinie usłyszałem, że nie wiedzą o co chodzi, i rozłączyli się w pół zdania. Kiedy miałem zadzwonić do mojego lekarza na telefon odebrał ktoś inny i zamiast wysłuchać mnie też się rozłączył. Terapie są przerywane a wizyty umawiane jak lekarze są poza szpitalem. Jeśli już uda się umówić to jak grecki autobus, może będzie może nie będzie, proszę przyjść między 9 a 13, jak pan trafi to dobrze. Taki panuje tam chaos

chodzę tam do 2 lekarzy chyba jakoś od ponad roku, na lepszych nie mogłem trafić, miałem wcześniej kontakt z innymi lekarzami w innych placówkach i byli wręcz powiem 'niekompetentni' w porównaniu do nich. Jeden 2 razy dosłownie uratował mi życie, drugi bardzo się stara żeby mi to życie ulepszyć i udaje mu się to. Jestem bardzo zadowolony. I widać że bardzo im zależy na pacjentach i są lekarzami z powołania (nie mówię tutaj o wszystkich lekarzach z tej placówki tylko u dwóch z którymi mam tam kontakt)

jako pacjent oswiadczam ze to miejsce to jakis niesmieszny zart. terapia bynajmniej mi w ogole nie pomogla, reszta pacjentow z ktorymi rozmawialam rowniez jej nie czuli. usilnie probuja jak najbardziej wydluzyc pobyt, jeden z psychologow wrecz odstraszal. jedyny plus to w wieszkosci mile pielegniarki, pacjenci i ewentualnie jak sie komus trafi dobry prowadzacy lekarz.jedzenia nie da sie jesc, radze brac diete wege lub po prostu przyniesc swoje, chociaz to jest niemozliwe w przypadku anoreksji.

Byłem pacjentem Kliniki Psychiatrii dla dorosłych -Oddzial C od listopada 2002 roku do lutego 2003 roku. Na oddziale spędziłem Wigilię,Święta Bożego Narodzenia, Sylwestra,Nowy Rok...

Jak w większości szpitali przepełnione sale, lekarze mili, pielęgniarki w większości miłe.

Oceniam oddział dla młodzieży : wspaniała, profesjonalna i oddana opieka całego personelu, zarówno lekarzy jak i pielęgniarek oraz wychowawców i nauczycieli. Bardzo dziękuję za okazaną pomoc i profesjonalizm.

Ten oddział to kwintesencja publicznej służby zdrowia, odstraszające miejsce, totalna kpina. Organizacja jest sprzed 100 lat, sam mam biegać za psychoterapeutą z zapytaniem o wolne miejsca a pani w recepcji nawet nie wie czy takowa istnieje. W XXI wieku to jest śmiech na sali. Nie mówiąc o błędnym pokierowaniu do gabinetu i pretensjonalnej postawie pani pracującej. Telefony chyba nie istnieją w tej klinice. Lekarz spóźnił się 30 minut. Miałem o 9 wizyte a wszedłem o 10:30, bo nie respektuje się tutaj czasu przeznaczonego na wizyte, ale wszystko polega na czekaniu w kolejce. Sama zaś jakość usługi u lekarza to było najgorsze co mnie ostatnimi czasy spotkało. To miejsce służy tylko przepisywaniu recept.

Miałem nieszczęście gościć w tym przybytku. Nie wyniosłem z niego nic poza taśmą chirurgiczną wyniesioną z dyżurki. Pomogli mi jedynie moi współpacjenci. Na scianach jest grzyb, na suficie krew z tamponów i resztki jedzenia. Jeden chłopak nasikał podczas mojego pobytu do butelki i wlał drugiemu do herbaty (który to wypił). Tragedia. Lekarze traktują wszystkich pacjentów jak następny przypadek, nad którym trzeba odbyć jakiegoś rodzaju rytuał, bo pacjent to w końcu nie jest człowiek, tylko kolejny papierek, którego trzeba się czym prędzej pozbyć. Nie polecam.

Jakiś dramat można by tutaj zakończyć tę opinię..Może i mają sprzęt i wiedzę ale empatii za grosz!!! To co kobieta potrafi tam robić kobiecie to jest dramat, szok i niedowierzanie. Myślę że podobnie czują się zwierzęta idące na ubój.Jak można dzieci po porodzie bliźniaczym nie pokazać matce na sekundę?! I dopiero po 2 dniach z łaską zabrali żonę do nich na chwilę... dzieci też przez pierwsze 2 dni leżały same, efekt? Dzieci są nieodkładalne teraz, osteopatia, rechabilitacja itd. Żeby jakoś żyć normalnie.Po 7 dniach fochy i dąsy Pań chcąc wziąć własne dzieci na ręce, tłumaczenie? Bo śpią to nie ruszać" a potem "przepraszam bo Państwa czas się już skończył".Pionizscja z rozciętym brzuchem po cesarce? W samotności..!!! Ciekawe co by było gdyby się żoną przewróciła na posadzkę hymm?Jedno znieczulenie po cesarce i potem dwie tabletki paracetamolu!!! Jak na bolącą głowę a nie rozcięte powłoki brzuszne!Panie przynoszące jedzenie wieczne fochy do kobiety po cesarskim cięciu bez znieczulenia że nie wyniosła talerza na korytarz i Pani musiała się pofatygować żeby wejść do sali