Ruiny zamku w Rybnicy

To już naprawdę takie ruiny ruin. Wiele z budowli nie zostało i chyba ciężko będzie to wskrzesić a samo miejsce już nie ma klimatu średniowiecznie-zamkowego. Nieco uroku dodają stawy w pobliżu i skałki. Auto zostawiliśmy około 100 metrów za wiaduktem na małym placu i potem idąc wzdłuż stawu skręciliśmy w prawo mocno pod górę i byliśmy na miejscu. 2-3 minuty pieszo

Tabliczka informacyjna dalej niż same te ruiny stoją.. To co zostało już miejscami tak zarosło, że z drogi się to ledwo rzuca w oczy. Żeby tam dojść trzeba się kawałek przejść bo normalna ścieżka przebiega przez teren prywatny. To co zostało z tych ruin nawet się jeszcze trzyma :) Jak ktoś jest zainteresowany takimi ruinami to śmiało może przyjechać i to obejrzeć

Dojazd jest dobry. Wąska asfaltowa droga. Brak parkingu ale jest miejsce na pozostawienie samochodu obok stawów. Samo podejście jest gruntową drogą a następnie wąską stromą ścieżką do samych ruin. Z zamku została ściana z miejscami po oknach, wnęka i pamiątkowa tablica.

Ruiny historycznego zamku w Rybnicy ulegają degradacji z roku na rok. Jeśli konserwator zabytków nie przeznaczy środków na zabezpieczenie tego miejsca to wkrótce nie będzie już czego oglądać.

Budowę murowanej warowni na Łysej Gorze w latach 60ych XIV wieku zainicjował sam cesarz Karol IV Luksemburski, który miał tutaj przebywać osobiście z krótką wizytą w roku 1365.Zamek był wówczas własnością Nicoli von Reybnicz, przedstawiciela rycerskiej rodziny von Reibnitz dysponującej wsią od 1288.Po Mikołaju w kronikach z 1373 roku wzmiankowani byli bracia Conrad, Heinrich, Diprand oraz Thyme von der Rybnicz, zaś za ostatniego z rodu posiadacza Rybnicy uważa się poświadczonego w dokumencie z roku 1423 Nicole von der Reybnicz.Przypuszczalnie niedługo potem siedziba rodowa Reibnitzów została zdobyta przez husytów i przez nich zniszczona, wkrótce jednak odbudowano ją i powiększono.W połowie XIX stulecia zamek został opuszczony i szybko popadł w ruinę, choć jego zdewastowane mury wykorzystywano dla celów gospodarczych jeszcze na początku XX wieku.Nie wiemy jak wyglądał zamek średniowieczny. Po zniszczeniach dokonanych przez husytów i jego odbudowie zasadniczym elementem nowego zespołu warownego był wzniesiony z łamanego granitu trój-kondygnacyjny dom z alkierzem kuchennym w północnej ścianie, nad którym prawdopodobnie znajdowała się komnata mieszkalna ogrzewana ciepłem komina. Parter budynku zajmował wąski korytarzyk, klatka schodowa oraz dwie lub trzy izby - podobny podział występował na innych kondygnacjachNic nie wiadomo na temat tajemniczej wieży, uwiecznionej przez anonimowego artystę na XIX-wiecznej rycinie.Z detali architektonicznych do dzisiejszych czasów pozostały jedynie kamienne obramowania okien.

Ruiny ładne i ciekawe, kawałek naszej historii, ale mam dwa zastrzeżenia. Po pierwsze, ktoś powinien zająć się właścicielami posesji przed zamkiem, który uniemożliwia dojście do zamku starą drogą a po drugie ruiny mocno zarosły, nikt się nimi nie zajmuje i niedługo nic z nich nie zostanie.

Ruiny niestety mocno zarośnięte i aż dziwne, bo gmina zadbała o oznaczenie miejsca, a o samo dojście już niestety nie.

Totalna ruina, szkoda że tak niszczeje, za niedługo to co zostało przejmie natura i nie zostanie kamień na kamieniu. Obecnie to już tylko dwie ściany. Przykre jak to niszczeje.

Kawałek pozostałej ściany ruiny zamku. Brak oznaczenia dojścia do ruin. Aby się dostać, należy obejść staw i wejść wydeptaną ścieżką dość stromo w górę.

Praktycznie brak dojścia, na drodze prywatny dom, ruiny ledwie widoczne. Nie warto zbaczać z głównej drogi.