Szpital Praski p.w. Przemienienia Pańskiego

W/g mnie najlepszy SOR w Warszawie. W miarę sprawnie i po ludzku. Byłam dziś z synem ( serce ) . Pozdrawiam serdecznie lekarzy i cały personel. Dziękuję

Ginekologia. Pokoje 2-os. z łazienkami. Czysto. Lekarze przed zabiegiem o wszystkim informuja oraz wykonuja szczegolowe badania. Nawet zachęca do zadawania pytań. Pielęgniarki na każde zawołanie, bardzo pomocne i przemile Panie, ktore pracuja z powołaniem.Gdybym miała wracać to tylko do szpitala Praskiego. Szacunek dla całego zespołu lekarzy i pielęgniarek. Z całego serca Państwu dziękuję za zrobienie wszystkiego co w Waszej mocy aby mi pomóc. Pozdrawiam cały oddział ginekologiczny. Dziękuję<3

Mało brakowało, abym dał 5*.Największy minus tego szpitala to SOR i wizyty planowe oraz ochrona.We wtorek zgłosiłem się wg. zaleceń na 8 rano w punkcie wizyt planowanych. Spóźniłem się 5 min., ale okazało się że w okienku nie ma jeszcze nikogo. Czekało kilkanaście osób również mieli się zgłosić na 8 rano. Po jakimś czasie gdy, przyszła Pani do okienka przyjęć planowych okazało się, że na oddział urologiczny osoby, które przyszły mają czekać na decyzję lekarza(bardzo się zdziwiłem i zmartwiłem bo nikt z nas nie wiedział o co chodzi).Ostatecznie wszyscy zostaliśmy przyjęcie.Czas operacyjny całego przyjęcia to ponad 3 godziny (także każdy może wyciągnąć wnioski).Samo już dostanie się na oddział było w miarę sprawnie i dobrze zorganizowane.Sam oddział (pod względem jakości) zasługuje na 5*. Czysto, pokoje dwuosobowe, z łazienką w każdym pokoju. Obiady mega duże (śniadania i kolacje już mniej:)- typowo szpitalne.Brakowało mi w całym zamieszaniu zabiegowym trochę więcej informacji od lekarza. Chociaż młody lekarz p. Wojtuś bardzo pewny swojej pracy i oczywiście swojego zawodu. Jak na tak młodego lekarza bardzo dobrze rokuje:)- pozdrawiam serdecznie.Tylko dzięki personelowi oddziału czułem się naprawdę bezpiecznie. Szczególnie pielęgniarka oddziałowa p. Agnieszka (dająca babcine rady)- mega pozytywna i złota kobieta- pozdrawiam cieplutko.Chciałbym zwrócić uwagę również na zespół anestezjologów. Nie pamiętam imion, ale byliście super. Pielęgniarka z zespołu, która była mega empatyczna.To był mój trzeci zabieg w życiu i bardzo, ale to bardzo ciepło będę wspominał czas na tym oddziale szpitalnym.Panie Piotrze, Ordynatorze oddziału Urologicznego- masz wspaniałych lekarzy, pielęgniarki, ale również salowe:).Dziękuję za super opiekę.Dyrektorze Szpitala - na pewno do poprawy jak już wspominałem początek" przybycia do szpitala

Oddział ortopedii. Przed operacją miałam konsultacje z odpowiednimi lekarzami (anestezjolog, chirurg), opowiedzieli jasno jak będzie wyglądało znieczulenie, operacja, co będzie wykonane, odpowiadali na wszystkie pytania. Bardzo stresowałam się zabiegiem, ale personel zrobił wszystko żeby zmniejszyć stres, finalnie sam zabieg wspominam naprawdę dobrze. Opieka pań pielęgniarek i salowych naprawdę super- personel troskliwy, serdeczny, panie pytały czy nic nie potrzeba, same proponowały podanie leków przeciwbólowych, na wezwanie nawet w środku nocy przychodziły od razu. Byłam bardzo miło zaskoczona i już wiem gdzie zgłoszę się na operację drugiego kolana. Dziękuję cudownemu personelowi :)

Nie życzę nikomu trafić na SOR szpitala Praskiego. Nie dość, że trzeba odczekać swoje ( oczywiście to normalne) ale ze skierowaniem od lekarza i podejrzeniem zapaleniem wyrostka robaczkowego czekać 2 h na segregację to przesada. Po tych dwóch godz. stwierdzono że to nie to ( cały czas gorączka, osłabienie zimne poty i ból głowy) kolejne czekanie 3h, po czym przyszła pielęgniarka i stwierdziła, że może to potrwać nawet do rana, więc zasugerowała by udać się do nocnej Pomocy Lekarskiej ( było dawno po 20 godzinie). Nocna Pomoc znajduje się z boku szpitala, czynna od godz.18. Drzwi zamykane na klucz, w środku pusto żadnych ludzi, żadnych kolejek, nikt Ci nie kaszle na plecy. Pracownicy SORU opanujcie się, nie można było tego powiedzieć wcześniej, tylko męczycie ludzi. Wolałabym ten czas przeleżeć w łóżku, a nie czekać na metalowych krzesełkach w zamkniętym pomieszczeniu bez klimatyzacji i z jeszcze bardziej chorymi ludźmi. DRAMAT !!!!

Zona korzystala z pomocy zarówno szpitala jak przychodni.oddzial urologiczny doskonaly,wspaniala ,uprzejmą,cierpliwa i empatyczna załoga oddziału. Pani Oodzialowa Agnieszka,wyjątkowa. Niespotykana troska o pacjenta.panie salowe super sprawne.o porządku,czystości nie wspomnę,bo jest oczywista. Bardzo czysto wszędzie.Przychodnia urologiczna sprawna mimo dużej ilości pacjentów.lekarz bardzo rzeczowy,oczywiście uprzejmy,chętnie udzielał wszelkich informacji.a do przychodni bardzo łatwo się dodzwonić,a panie przemiłe i bardzo chętnie do pomocy.Nie wiemy jak jest na innych odzialach,ale Urologia to kandydat do wyróżnienia i dużej nagrody.

Byłam dziś na SORZE z rozciętą dłonią, czekałam 2 godziny od 16 do 18, krótko. Lekarz bardzo miły, dr. Edward Mhnna zaszył ranę szybko i bezboleśnie co chwile się upewniając czy dobrze się czuje. Lekarz z powołania! Dużo empatii. Dziękuje.

Nie polecam SOR byłem z tata w podeszłym wieku. Zatrzymanie moczu po wyjęciu cewnika dzień wcześniej. Straszne bóle,brak oddawania moczu i skierowanie do szpitala na cito. Wizyta polegała tylko na włożeniu cewnika spowrotem a lekarz nawet nie zrobił usg badań krwi tak jak to było 2 tygodnie temu na SOR w Legionowie. Tylko skierowanie do poradni urologicznej i lek roskurczajacy. Samo przyjecie było sprawne bo mało ludzi było. Szok co wyprawiają i jak traktują ludzi.

Dodzwonić się na centralę, graniczy z cudem. Podobnie jak do większości instytucji w tym kraju Moja mama leży w tym szpitalu, miała zabieg ortopedyczny, zero kontaktów do oddziałów na stronie. Dzwoniąc na centralę trzeba mieć dużo szczęścia żeby się połączyć. Ja dzwoniąc cały dzień nie miałem tyle szczęścia. Ogólnie mógł bym zadzwonic do mamy ale jeżeli miała dzisiaj zabieg więc raczej mało prawdopodobne jest, że odbierze telefon. A raczej jako syn xhxialbym wiedzieć jaki jest stan poj zabiegu. Peopozyxjs moja aby rozbudować centralę, niech centrala poda nr wewmetrzne do oddziałów, ułatwi to kontakt. Ogólnie jestem zbulwersowany tym że nie mogę się dowiedzieć nic o stanie zdrowia własnej matki.