Szkoła Podstawowa Nr 20 im. Jana Gutenberga Fundacji Szkolnej

Daję 1 gwiazdkę bo google nie pozwala dać 0 gwiazdek. Omijajcie tę szkołę szerokim łukiem. Szkoła nastawiona tylko na zysk, a uczeń jest najmniej ważny. Dwujęzyczność jest tylko w nazwie. Szkoła nie szuka rozwiązań, kompromisów, tylko dba o zbieranie dupokrytek". Pani dyrektor sprawia wrażenie

Slaba szkola, nauka matematyki na poziomie 100+350= trudne działanie; dzieci z patologicznym zchowaniem, krotko mowiac przeklenstwa na porzadku dziennym

Wysoki poziom nauczania, świetna infrastruktura, ciekawe projekty i znakomita atmosfera :)

Ładne miejsce w stolicy, szczególnie w ładną pogodę.

Zdecydowanie nie polecam. Jedyne co dobre to język angielski i wf. Reszta to dramat. Nauczyciele bez uczuć. Dla tej szkoły liczy się tylko ranking.

Faktycznie szkoła przekłada interes rodziców/nauczycieli/swój własny nad dobro uczniów. Angielski, to fakt, na bardzo dobrym poziomie, którego wiele szkół może pozazdrościć, jednak czym jest to okupione? Bardzo dużym stresem nakładanym na uczniów, śmiesznie długim czasem reagowania na błędy w funkcjonowaniu placówki, stołówką, w której nie było szans na zjedzenie obiadu nie wychodząc z lekcji lub nie spóźniając się na nie przez obłożenie, bardzo rożnym poziomem wfu (co zależy akurat od nauczycieli, zdarzają się świetni, zdarzają się fatalni), raczej olewaniem potrzeb ucznia na lekcjach (klasy 15-osobowe!). Oprócz tego inicjatywy szkoły w ogromnej większości po prostu nie działają, jak na przykład wycieczki przynajmniej raz w miesiącu.Ogólnie, za tą cenę można wybrać lepiej. Mogło być też gorzej, wiadomo. Ale czy warto się tu pchać?

Nauczyciele nie pozwalają jeść długo lodów

Nie polecam tej szkoły. Słabe warunki lokalowe. Mała stołówka w piwnicy. Nie ma szans na ciepły posiłek dla wszystkich chętnych. Szkoła stawia tylko na wybitnych, nie sprawiających problemów. Jeżeli dziecko ma problemy choćby z jednym przedmiotem nie ma szans na skuteczną pomoc. Nauczyciel jest ważniejszy niż uczeń. Na spotkaniu z nauczycielem pada pytanie – po czyjej jestem stronie.... Musiałam zmienić szkołę. W nowej dziecko odżyło. Polubiło przedmiot, którego się bało.

Najlepsza szkoła, do której uczęszczałem. Bedę ją dobrze wspominał. To wykształcenie dało mi możliwość edukacji za granicą

10 lat temu było super...ale od paru lat jedyną wartością dla szkoły stała się pozycja w rankingach. Uczniowie... no cóż... zło konieczne. Jeśli poszukujecie treserów dla swoich dzieci; rewelacja! Jeśli empatii i normalnych relacji, omijajcie szerokim łukiem!