Egomedica. Centrum zdrowia psychicznego NZOZ

Najgorsze centrum nie polecam. Już na recepcji można się spotkać z brakiem empatii i znieczulicy. Dałbym ocenę 0 bez wyrzutów sumienia. Centrum powinno pomagać a nie jeszcze bardziej odpychać krzycząc na petenta. Brak słów

Nie rozumiem niektorych tak krytycznych ocen. Niektorym nie da sie chyba dogodzic. Ja mialam szczescie trafic na dobrych specjalistow. Czasem ciezko sie dodzwonic ale warto probowac.

Nie rozumiem tych niepochlebnych opinii, moje doświadczenia się zgola inne. Trafiłem na świetną lekarkę, Panią Jakubowska która dobrze dobrała leki i pomogla mi wyjść z kryzysu. Mam jedynie zastrzeżenia do problemów z parkingiem i faktem, że czasem dodzwonienie się do rejestracji graniczy z cudem. Także te dwa aspekty do poprawy.

Jestem szczęśliwa ,że tutaj trafiłam . Pani doktor Joanna Sochacka-Pietrzyk bardzo mi pomogła w trudnym momencie. Jest ciepłym wspaniałym lekarzem. Gorąco polecam!

Polecam omijać to miejsce, szacunek do samego człowieka tam to chyba pojęcie względne. Czekanie na rejestracje stojąc już przy okienku wymaga czasu bo panie z recepcji wolą obgadywać pacjentów którzy dzwonią do przychodni. Lekceważący stosunek do pacjenta w dalszym stopniu jest odczuwany, po raz kolejny lekarka spóźniła się tym razem 22 min odkąd powinna już przyjmować. Na domiar złego w trakcie wizyty przyszła pani z recepcji i obie postanowiły wymieniać się sobotnimi doświadczeniami nie wspominając już kolejnej braku szacunku i prywatności do człowieka który przyszedł na wizytę u psychiatry a nie do warzywniaka przysłuchiwać się rozmowom o zatłoczonym festiwalu i piwach jak to miało miejsce. Ogółem tragedia, nie polecam

Dziwią mnie te wszystkie negatywne opinie na temat Egomedica. Jestem pacjentką od 3 lat, gdzie 3/4 tego czasu chodzę tylko na wizyty kontrolne, ponieważ otrzymałam tam profesjonalną pomoc i w końcu mogę żyć normalnie. Wszystkim polecam to miejsce, a szczególnie cudowną moją panią doktor Monikę Wiktor, która wyprowadziła mnie na prostą, dzięki jej pomocy, odważyłam się i spełniłam swoje marzenia i się ciagle rozwijam. Pani doktor w czasie mojego największego kryzysu, ZAWSZE odpowiadała na moje wiadomości i telefony, potrafiła mnie nawet przyjąć mimo braku już miejsca w poradni, tylko dlatego, że tego potrzebowałam, a ona w 5 minut potrafiła mnie uspokoić. Co do pań w rejestracji, zawsze pomocne, zawsze normalnie się dodzwaniam, gdy są jakieś zmiany zawsze panie do mnie dzwonią z informacją. Pełen profesjonalizm i co najważniejsze pomoc. Ja polecam z całego serca.

Ludzie tam pracujący to wyniosłe towarzystwo wzajemnej adoracji. Kolesiostwo.Traktują pacjenta jak intruza, z góry. Na terapii grupowej zaangażowanie terapeutów jest prawie żadne, siedzą znudzeni i zniesmaczeni. Nie rozumiem, jak taki ośrodek mógł dostać publiczną kasę na jakiś program dotyczący zdrowia psychicznego. Totalny przerost formy nad treścią. Ci sami ludzie, tylko inna górnolotna nazwa.

Po raz kolejny byłem u drugiego psychiatry to potraktował mnie źle i obojętnie człowiek przychodzi do psychiatry o pomoc a nie obojetności tak ludzi się nie trakuje a na dobrego lekarza trzeba czekać kilka miesięcy w kolejce

Tragedia najgorsza obsługa jaka moze byc nikogo nie polecam wizyty w tym ośrodku hamstwo i bezczelność

Ludzie ludziom nie są równi.Zajęcia zajęciom nie są równe.Terapie terapiom też nie są równe.Wszystko zależy od tego, kto je prowadzi.Jaką terapeuta ma wiedzę ijakie doświadczenie zawodowe.Niestety, terapeutami często są ludzie,którzy sami mają problemy ze sobą.To szybko wychodzi i taka terapiazwyczajnie nie ma sensu, bo nie wiadomo,kto komu pomaga.Nie ma recepty na idealnego terapeutę.Jedni potrzebują terapii szokowej, innych zaś trzeba prowadzić delikatnie za rękę.Eksperyment Rosenhana dowiódł, że osoba zdrowa psychicznie może zostać zdiagnozowana i leczona na poważne choroby umysłowe.Uczestnicy eksperymentu spędzili w szpitalach psychiatrycznych od kilku do kilkudziesięciu dni,średnio: 3 tygodnie. Każdy z nich został wypuszczony z ośrodka dopiero po tym, jak sam przyznał się do bycia psychicznie chorym. Wtedy lekarze uznawali ich za wyleczonych i pozwalali odejść.Wyniki eksperymentu mocno uderzyły w psychiatryczne ośrodki na terenie USA. Jeden z nich, znany i powszechnie szanowany szpital, odezwał się nawet do Rosenhana, by ten sprawdził wiarygodność ich diagnoz. W ciągu trzech miesięcy naukowiec miał przesłać do ośrodka wolontariuszy. Ich zadaniem byłoby potwierdzenie, iż wystawienie błędnej diagnozy w tej konkretnej placówce jest niemożliwe. Psycholog zgodził się na udział w badaniu.Ze diagnozowanych w tym okresie 193 pacjentów lekarze szpitala uznali 41 za fałszywych, a 42 za osoby podejrzane. Po zakończeniu eksperymentu David Rosenhan poinformował placówkę, iż nie wysłał do nich ani jednego pseudopacjenta.,,Przyjdą takie czasy, że ludzie będą szaleni i gdy zobaczą kogoś przy zdrowych zmysłach, to powstaną przeciw niemu mówiąc: Jesteś szalony, bo nie jesteś do nas podobny.- Św. Antoni Pustelnik."