Hospicjum im. ks. E. Dutkiewicza

Dziękuję Personelowi za opiekę nad Teściową. Niech Wam Bóg blogoslawi. Chwała też Wolontariuszom. Pani Tereni dziękujemy za serce. Szkoda, że kapłan wycofał się, gdy usłyszał, że jestem baptystką. Wszyscy jesteśmy zbawieni przez Chrystusa. Niech go wspiera i umacnia w tym trudnym powołaniu.

Jestem bardzo wdzięczna osobom ( za dużo żeby wymienić pokolei) z hospicjum domowego oraz fundacji za ich ogromną i bezcenną pomoc oraz wsparcie niesione przez 24h na 7dni w tygodniu. Dzięki wam miałam wraz z mężem siły walczyć mimo okrótnej choroby o jego godne życie aż 3 lata bez was pewnie już w połowie byśmy się poddali. Kiedyś miałam złe skojarzenia z hospicjami a teraz wiem że jesteście zbawieniem . Gorąco i serdecznie wszystkich pozdrawiam

Opieka na maxa , bardzo empatyczny, spokojny i dokładny Pan doktor Janusz Wojtacki, można dużo się dowiedzieć i nie zawsze jest tak źle! Pozdrawiam wszystkich pracujący w tym hospicjum

Mój przyjaciel spędził w hospicjum niecały miesiąc. Mimo zalet – czysto, smaczne jedzenie, łóżko rehabilitacyjne, materac przeciwodleżynowy, możliwy kontakt z psychologiem i księdzem, skuteczne leczenie przeciwbólowe – nie jest to dobre miejsce na ostatnie dni świadomego życia.Szanuję pracę personelu hospicjum, ale ustalone procedury są tu ważniejsze niż wygoda, odczucia i potrzeby emocjonalne umierającego człowieka. Pomijam drobiazgi nawet dotkliwe dla pacjenta, ale nie udało się też uzyskać zgody na wizytę najbliższego przyjaciela, choć umożliwiała to wówczas sytuacja epidemiologiczna. A Kilka dni przed śmiercią zaprzestano choremu podawać od dawna przyjmowany lek nasercowy, o którym wiedział, że go nagle odstawiać nie należy. Mój przyjaciel zdążył mnie o tym zawiadomić. I zdążył zrozumieć, że ktoś właśnie postanowił pozbawić go wszystkiego co mogłoby podtrzymywać jego życie. Nie pytając go o zdanie. Nie zawiadamiając wcześniej żadnej z upoważnionych do informacji osób. Zgodnie z prawem. I nie po ludzku.

Cudowna opieka. Piękne miejsce. Wspaniała atmosfera. Czysto, pachnąco. Przemiłe panie pielęgniarki wykonujące ciężką, niewdzięczną pracę i te z obsługi. Same plusy

pracują na dole i na górze wspaniali ludzie, opieka nad pacjentami i ich rodzinami bardzo dobra,

Nigdy nie spodziewałam się, że ktoś będzie utrudniał mi kontakt z jedną z najbliższych mi osób w ostatnich chwilach jej życia. Myślałam, że ludzie pracujący w takim miejscu mają chociaż trochę empatii i zrozumienia, tymczasem kiedy chciałam umówić się do prababci na wizytę, zaczęły się problemy. Pomimo, że oficjalne godziny otwarcia są między 13-19, okazały się być nieprawdziwe, dowiedziałam się, że mogę odwiedzić prababcię tylko w godzinach 14-17. Kiedy tłumaczyłam, że pracuję i po prostu nie zdążę do tej godziny przyjechać i prosiłam o umówienie na 17:30 czy 18, usłyszałam, że nikogo to nie interesuje i mogę się zwolnić z pracy... takie komentarze były co najmniej nie na miejscu i nie wypada nikomu tak mówić a tym bardziej komuś, kto pracuje w takim miejscu i wie, że takie spotkanie za każdym razem może być ostatnią okazją do zobaczenia bliskiej osoby. Tak też było w moim przypadku, ponieważ prababcia zmarła w nocy, po tym kiedy odmowiono mi przyjścia na wizytę. Już nie wspomnę o reszcie wymogów, które trzeba spełnić wedle waszego wymysłu, o których nie ma ani słowa na stronie, żeby zostać wpuszonym do bliskiej osoby. Po prostu dramat, nie rozumiem jak można stawiać tyle warunków, żeby móc kogoś odwiedzić, osoby tam pracujące powinny umożliwiać jak najczęstsze wizyty, aby osoby tam przebywające czuły wsparcie rodziny i bliskich a nie działać w sposób utrudniający i stawiając warunki, tak jakby bawili się czyimś nieszczęściem i bagatelizowali jakiekolwiek uczucia...

Jednym słowem umieralnia, żadnego wspierania przyjętych pacjentów, ludzie zostawieni sami sobie. Daliśmy mamę tam, co było największym błędem, po dwóch dniach spędzonych w hospicjum dostała zapalenia płuc, a poziom saturacji kiedy przyszliśmy ją odwiedzić wynosił 78. Mama się praktycznie dusiła nie mogąc oddychać, a personel próbował wcisnąć kit, że mama normalnie oddychała cały czas i teraz nas słyszy i dlatego tak ciężko oddycha.To jest instytucja nastawiona tylko na pobranie kasy z nfz za głowę.Umieralnia w dodatku pod przykrywką kościelną.Na szczęście udało nam się wezwać karetkę, pomimo przeszkód ze strony personelu i ją stamtąd zabrać. Z pewnością nie przeżyłaby następnych paru godzin.Wystrzegajcie się tej placówki.

Miejsce robi wrażenie, choć tylko wpadłem odebrać wylicytowane przez żonę na aukcji charytatywnej drobiazgi. Ładne wnętrze, miła Pani przy wejściu…

Moja Mama spędziła tu ostatnie tygodnie życia. Dzięki fachowej i empatycznej opiece nie cierpiała. Odeszła we śnie. Bardzo dziękuję załodze hospicjum za opiekę nad Mamą.