Kościół Rzymskokatolicki pw. Matki Boskiej Bolesnej

Kościół MB Bolesnej to prawdopodobnie najstarszy zabytek Wałbrzycha, który został wybudowany na początku XIV wieku. Cztery stulecia później przebudowany w stylu barkowym. Kościół położony jest blisko Muzeum Porcelany. Spacerując po Wałbrzychu polecam zobaczyć ten maleńki obiekt i zajrzeć do środka. Samochód możemy pozostawić w płatnej strefie parkowania, na przykład przy ulicy Rycerskiej lub nieco dalej na którymś darmowym parkingu.

Kościół ten został zbudowany na miejscu pierwszego kościoła z 1305 roku, gruntownie przebudowany na barokowy w latach 1714–1718. Posiada barokowy wystrój wnętrza oraz studzienkę (nieczynną), z którą wiąże się legenda o założeniu miasta. Obiektem kultu jest piętnastowieczna statua Matki Bożej Bolesnej umieszczona w barokowym ołtarzu głównym. Niestety często bywa zamknięty, więc nie zawsze da radę go obejrzeć. Z zewnątrz nic wielkiego.

Wnętrze robi wrażenie, piękna architektura, warto zobaczyć

Zamknięte w niektórych godzinach kiedy nie ma mszy. Nie byłem ale chciałem zwiedzić to miejsce.

Najstarszy udokumentowany zabytek Wałbrzycha. Kościół najczęściej zamknięty. Otwarty w czasie świąt kościelnych. Świątynia przeszła prace restauratorskie i dobrze się prezentuje w odnawianym mieście.

Miejsce od którego rozpoczęła się historia miasta Wałbrzycha. Musisz to zobaczyć i poznać tą historię.

Kościół barokowy 1714-1718, wzniesiony na miejscu wcześniejszego, drewnianego. Przyjmuje się, że kościół wzmiankowany był w 1305 r., jako parafialny. Po wybudowaniu w XV wieku, na południe od Rynku nowego miejskiego kościoła parafialnego pw. św. Michała Archanioła (na jego miejscu wznosi się neogotycki kościół Aniołów Stróżów), kościół Matki Bożej Bolesnej pełnił funkcję kościoła cmentarnego, dla położonego pozachodniej stronie cmentarza, tzw. Na Piasku. Kościół był także miejscem pielgrzymkowym. Kultem otaczana była słynąca łaskami, umieszczona w ołtarzu, gotycka figura Piety. Za ołtarzem znajdowało się źródło, uznawane za cudowne z którym wiąże się legenda o założeniu miasta. W XIX wieku źródło wyschło, z powodu szkód górniczych.Kościół orientowany, położony jest na terenie centrum staromiejskiego, bryła jednonawowa z trójbocznie zamkniętym prezbiterium i dostawioną od południa prostokątną dwukondygnacyjną zakrystią, kościół kryty dachem dwuspadowym, nad prezbiterium trójpołaciowym, na kalenicy ustawiona sygnaturka, przykryta cebulastym hełmem, zwieńczonym krzyżem na kuli, zakrystia kryta dachem trójpołaciowym.Legenda o źródle - Hrabia Czetryc von Nouhaus udał się ze swoją świtą na polowanie. Psy wytropiły ogromnego jelenia. Ścigano go gorliwie, ale zwierzę wbiegło z taką szybkością do gęstego lasu, że wkrótce zgubiono jego trop. Hrabia nie ustając w tropieniu porywczo swoich ludzi. Wielu szlachetnych rycerzy rywalizowało w odnalezieniu tropu dzikiego zwierza i jego upolowania. Po długich bezowocnych poszukiwaniach udało się w końcu jednemu rycerzowi zabić jelenia, który podszedł był w pobliże studni. Gdy zwierzę tarzało się w swojej krwi, rycerz zeskoczył z konia, aby je dobić, ale jeleń zebrał jeszcze raz wszystkie swoje siły i zranił rycerza swoimi rogami w policzek. Krew zranionego rycerza trysnęła na ziemię i zmieszała się z krwią konającego jelenia. Wycieńczony rycerz upadł na ziemię i ogarnęła go taka słabość z powodu utraty krwi, ze nie potrafił się podnieść. Męczyło go ogromne pragnienie i zaczął modlić się do Matki Boskiej Łaskawej o pomoc – i zlitowała się ona nad nim.Gdy jeszcze się modlił, usłyszał koło siebie odgłos tryskającego źródła. Z trudem powlókł się w jego kierunku, pokrzepił się wodą ze źródełka i obmył nią swoją ranę. Wkrótce poczuł w swoich żyłach, jak wraca mu życie i zauważył, że przestał krwawić. Źródlana woda podziałała na jego rany jak gojący balsam. Zaledwie trzy razy przemył swą ranę cudowną wodą źródlaną, nie tylko przestał odczuwać ból, lecz rana zaczęła się goić i jego siły tak wzrosły, że z łatwością przewrócił powalonego jelenia zadął w swój róg i zwołał pozostałych myśliwych. Potem jednak ukląkł przy źródle i ślubował Matce Świętej wybudować kaplice w tym miejscu, a źródło zamienić w studnią. Spełnił swą obietnicę, obudował źródło i wybudował nad nim drewniany kościółek, który ku czci Marii i z podziękowania za pomoc ozdobił drewnianym portretem.Wkrótce cudowna moc tego źródła stała się słynna i z bliska i z daleka zaczęli pielgrzymować do niego ludzie z różnymi dolegliwościami i nie tylko ich ból został uśmierzony, lecz wracali zdrowi do domów przepełnieni wewnętrzna wdzięcznością do Matki Boskiej. Liczba pielgrzymujących do tego leczniczego źródła rosła z roku na rok. A ponieważ często byli wśród nich chorzy, którzy chcieli oczekiwać swojego całkowitego wyzdrowienia w pobliżu źródła, bo nie mogli pokonać tak długiej drogi, to powstało wiele chat, w których chorzy znaleźli tymczasowe schronienie przed wpływami atmosferycznymi.Aby zaspokoić potrzeby ludzi chorych zaczęło się też tu osiedlać wielu kupców. W ten sposób powstał powód założenia miasta, które wkrótce stało się jednym z najbardziej kwitnących miast handlowych w górach śląskich. Wybudowany przez rycerz kościół mariacki stał prawdopodobnie jak dzisiejszy na tej samej górze. Ponieważ wiele osób pielgrzymowało do niego i studni, to nadano miejscowości nazwę „Wallenberg” (góra pielgrzymów), później powstała nazwa Waldenburg

Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej to najstarszy zabytek Wałbrzycha. Mały, skromny lecz piękny kościółek,  jego początki sięgają 1305 roku, a w XVIII wieku przebudowano go w stylu barokowym. Kościół MB Bolesnej stoi niedaleko wałbrzyskiego Rynku Według legendy kościółek ten stoi w miejscu, które stało się zalążkiem leśnej osady, z której powstał Wałbrzych. Za drewnianą wówczas kaplicą tryskało źródełko, które uzdrawiało okolicznych mieszkańców.

Piękny mały Kościółek o rewelacyjna atmosferze. Warto odwiedzić to miejsce będąc w Wałbrzychu w rynku.

Piękne miejsce z figurą Matki Bożej słynącą łaskami.